Wojownik. Grzeszni. Tom 3

<p>Książki Any Rose od początku traktowałam jako tak zwane guilty pleasure. Oczywistością jest, że nie ma się tu do czynienia z beletrystką najwyższych lotów, ale jednak jej romansidła mają w sobie to coś, co sprawia, że okres ich czytania dostarczaj mi bardzo przyjemnych wrażeń, które w gruncie rzeczy nie tak łatwo znaleźć gdzie indziej. Autorka dostarcza w „Wojowniku” bardzo napiętą relację dwojga ludzi – Asha i Hope – w której dawka namiętności i pożądania równoważy się z ilością początkowej wrogości wobec siebie. Motyw ten nie jest niczym nowym, tudzież w amerykańskich filmach i serialach niejednokrotnie na pewno mieliście z czymś takim do czynienia (historie, w której napalony facet budzi tylko odrazę w kobiecie, ale jak za pociągnięciem czarodziej różdżki koniec końców są razem ?). I choć schemat znany i w zasadzie trochę irytujący, tutaj został przedstawiony w na tyle zręczny sposób, że podobał mi się. Co więcej w „Wojowniku” pani Ana Rose nie raz, nie dwa, potrafi zaskoczyć wymyślonymi przez siebie konstrukcjami w fabule. Za to bardzo ją lubię, bo wcześniej czytałam już od niej „Buntownika” i „Wrogą miłość” i również takie drobne lub większe niespodzianki pojawiały się często.</p><p>Jeśli skupić się wyłącznie na głównych bohaterach, to Ash i Hope są ciekawym zestawem, którzy pomimo wstępnych niesnasek mają wspólne cechy charakteru. Znów jeśli by się głębiej zastanowić, to ich wizerunek szablonowo pasuje do tego typu powieści. Obydwoje skrywają wewnątrz siebie niezagojone rany. Ash jest samcem alfa, bezpośrednim facetem, skrzywdzonym przez poprzednie relacje, a w szczególności tą z Liv, o której czytać można było w pierwszej części pt. „Arogant”. W zasadzie teraz traktuje płeć przeciwną bardzo przedmiotowo, no ale oczywiście przy Hope jest inaczej. Ta kobieta staje się dla niego wyzwaniem, które im trudniejsze, tym bardziej pociągające. Hope przy Ashu jest znacznie ciekawszym bohaterem. Jako damska postać prezentuje sporo męskich cech, ale jest to wszystko pewną grą obronną. Największy wpływ na nią miało okres dorastanie, podczas którego wychowywała się z ojcem i bratem pod sporym rygorem. No i co kluczowe w kontekście „Wojownika” Hope posiada swoją wielką tajemnicę… No właśnie starcie wojowników w postaci tych dwóch osób rodzi ciekawą relacje, o której miło było czytać.&nbsp;Nadmienić warto, że bohaterów otacza paczka przyjaciół, którzy dodają sporo kolorytu i takiej typowej przyjacielskiej atmosfery.</p><p>W porównaniu do poprzednich części w „Wojowniku” Rose stworzyła szybszą akcję – bliższą sprintowi niż maratonowi. Wiele zwrotów akcji, wspomnianych niespodzianek i problemów intensyfikuje doznania czytelnicze.&nbsp; W romansie takim jak ten nie będzie niczym odkrywczym, jeżeli napiszę, że Ana Rose ma lekki sposób pisania i stosuje język, który będzie przystępny dla każdego. Aha, „Wojownik” to romans dla dorosłych, tak jak i cała twórczość Any Rose. Pikanteria scen erotycznych robi robotę, ale daleko im do wulgarnych. Zachowany jest dobry smak. ⚡️⚡️⚡️</p><p>Moja ocena „Wojownika” pani Any Rose jest bardzo pozytywna. Z chęcią sięgnęłabym po kolejne części tej serii, chociaż nie można nadużywać książek tego kalibru. Niemniej w kategoriach polskiego romansu ta książka ma solidne podstawy, aby się wam spodobać.&nbsp;</p>

<p>I kolejny raz https://******.** z powodzeniem zachęcił mnie do kupna kilku romansów, nawet jeśli nie wchodziłam na waszą stronę w takim celu. Ale jak wchodzę w zakładkę wyprzedaż, filtruje cenę do 10 zł i widzę książki takie jak ta, to mam ogromny problem, aby się powstrzymać ? Potem co prawda mam wyrzuty sumienia,&nbsp;że wydałam kolejne pieniądze na książki, których i tak mam pod dostatkiem, ale w końcu raz się żyje ? Cóż, na stronie skupszopu wyświetlił mi się „Wojownik” za 9 zł, co prawda w wersji z widocznymi śladami, ale pomyślałam, że warto sprawdzić, co jeszcze potrafi napisać Ana Rose, po tym jak dość dawno temu pochłonęłam „Glow and Shadow”, a więc książkę podobnie jak ta opowiadającą o ciekawej relacji dwojga ludzi.</p><p>O czym jest „Wojownik”? O dziewczynie o imieniu Hope i mężczyźnie o imieniu Ash. O ich burzliwej relacji i wspólnej nocy po alkoholu. O ich drodze do przezwyciężenia demonów przeszłości. O ich nieoczekiwanej walce z grasującym gwałcicielem, a w końcu i mordercą. O przemocy wobec najbliższych i o handlu ludźmi. O tym jak działają podstawowe ludzkie popędy. W końcu o uczuciach i tajemnicy. W skrócie „Wojownik” pod płaszczykiem prostego romansu porusza wiele wątków i tematów, które dotyczą każdego z nas.&nbsp;</p><p>Ana Rose porusza te tematy w swojej książce w bardzo wciągający sposób. Wiem, że często pisze się, że książkę czyta się łatwo i szybko, ale „Wojownik” rzeczywiście został wchłonięty przeze mnie w iście błyskawicznym tempie. Można byłoby się obawiać, że sięgając po taki romans dostanie się banalną opowiastkę, którą czytając raz po raz będzie odczuwało się potrzebę rozchodzenia zażenowania po pokoju. Ale nie. Ana Rose pisze ze smakiem, tak jak ze smakiem zaprezentowane są tutaj sceny erotyczne. Wiadomo, że sięgając po romans z taką okładką czeka się na te momenty. Czy to coś złego?&nbsp;?</p><p>Wątek kryminalny, przecież zupełnie nieoczywisty w romansie, prezentuje się bardzo przyzwoicie. Może nie spodziewajcie się zawiłości sprawy jak w typowych kryminałach, ale byłam nim zaintrygowana, a rozwiązanie sprawy przypadło mi do gustu. „Wojownik” to też bardzo lubiany przeze mnie motyw „hate-love” zaprezentowany w iście amerykańskim stylu, ale to w przyjemnym amerykańskim stylu. Myślę, że nie będę się rozpisywała o bohaterach. Ich opisy nie są specjalnie zaskakujące/nieszablonowe, ale tego należy spodziewać się na starcie. Podobało mi się jednak połączenie Asha i Hope, ich wybuchowości. To jak połączenie ognia na patelni z wodą, z którego wychodzi satysfakcjonujący wątek.&nbsp;</p><p>Więcej zdradzać o „Wojowniku” nie będę. Nie zabiorę wam przecież przyjemności z czytania. Jeszcze raz dziękuję skupszopowi za pochłonięcie kolejnych ciężko zarobionych pieniążków&nbsp;?, natomiast pracę Any Rose oceniam na całe pięć gwiazdek.</p>