Wojna starego człowieka

W dniu swoich siedemdziesiątych piątych urodzin John Perry dokonał dwóch ważnych czynności. Najpierw odwiedził miejsce spoczynku swojej żony, a następnie zaciągnął się do wojska.

Ludzkość w końcu opanowała podróże międzygwiezdne, co stanowi znaczące osiągnięcie. Jednakże, kosmos okazuje się być miejscem pełnym niebezpieczeństw, głównie z uwagi na niewielką liczbę planet odpowiednich do zamieszkania. W dodatku, liczne kosmiczne rasy gotowe są walczyć o te zasoby. Okazuje się, że wszechświat nie sprzyja ludzkiemu przetrwaniu.

Dlatego też walczymy. Naszym celem jest ochrona Ziemi, która może stać się celem dla naszych nowych, kosmicznych rywali. Walczymy również o nasze planety. Daleko od domu, ta wojna trwa od dekad i charakteryzuje się surowością i brutalnością.

Ziemia w tym wszystkim pozostaje na uboczu. Większość niezbędnych środków ludzkości pozostaje pod kontrolą Kolonialnych Sił Obrony. To one troszczą się, aby Ziemia zbytnio nie mieszała się w te sprawy. Powszechnie wiadomo natomiast, że osoby, które osiągnęły wiek emerytalny, mogą wstąpić do KSO. Tam nie szukają młodych rekrutów, a raczej osób z życiowym doświadczeniem.

Decyzja o wstąpieniu do służby oznacza niepowrotną podróż z Ziemi i twardą służbę na wojnie. Jeśli jednak uda ci się przetrwać, otrzymasz szansę osiedlenia się na jednej z planet, o które toczy się batalia.

John Perry postanawia zaakceptować te zasady, mimo że niewiele wie, co go czeka. Wojna, prowadzona lata świetlne od domu, szybko pokazuje się być znacznie trudniejsza, niż mógł to sobie wyobrazić, oraz znacznie bardziej zaskakująca niż się spodziewał.