Wizna

We wrześniu 1939 roku, wojska pancerny generała Heinza Guderiana podejmują silny atak, próbując otoczyć polskie armie wycofujące się z okolic Warszawy. Plan zakłada, że ta ofensywa zakończy opór strony polskiej w zaledwie dziesięć dni. Jednak na drodze wojsk niemieckich staje mały, acz niezłomny oddział polski. Na odcinku Wizna, w kilku bunkrach nad rzeką Narew, schroniły się dwie kompanie piechoty wsparte sześcioma działami. Łącznie mniej niż 700 żołnierzy musi stawić czoła przeważającej sile 40 tysięcy Niemców.

Rozpoczyna się heroiczna obrona dowodzona przez kapitana Władysława Raginisa. To dramatyczna bitwa, podczas której Raginis przysięga, że nie opuści swoich pozycji za życia. Walczy mężnie wraz z żołnierzami aż do ostatniego naboju, a jego śmierć staje się symbolem nieugiętej odwagi. Dziś historia tego wydarzenia znana jest powszechnie jako legendarna obrona Wizny.