Wiek (nie)męski. Szkice o literaturze i varia

Tom szkiców Gabrieli Matuszek to zbiór tekstów powstałych na przestrzeni kilkunastu lat, które poruszają szeroki zakres tematów. Książka jest podzielona na kilka tematycznych części. Pierwsza z nich, zatytułowana "Męskość i polityka", jest najobszerniejsza i zawiera analizy porównawcze istotnych powieści polskich oraz europejskich. Autorka bada w nich ważne kwestie społeczne, polityczne i egzystencjalne, rozpatrując dzieła takich autorów jak M. Houellebecq, J.M. Coetzee, G. Grass, B. Schlink, H.U. Treichel, S. Chwin, A. Libera czy P. Huelle. Interpretacje dzieł Macieja Słomczyńskiego i Szczęsnego Wrońskiego koncentrują się na mechanizmach politycznego zniewolenia. Matuszek zastanawia się, czy literatura może ocalić zdegradowany świat, podejmować ważne tematy moralne oraz ujawniać prawdy osobiste i zbiorowe, z uwzględnieniem związków polityki z erotyką.

Druga część, "Wyobraźnia i poezja", prezentuje interpretacje książek, które autorka uważa za wartościowe do popularyzacji wśród szerszego grona czytelników. Znalazły się tu rozważania na temat twórczości Katarzyny Turaj-Kalińskiej, poezji Józefa Kurylaka i Wiesława Kulikowskiego, oraz nowatorskich propozycji Michała Zabłockiego, jak również powieści Brygidy Helbig "Inna od siebie".

W kolejnej części książki przybliżono fenomen pierwszej w Polsce "szkoły pisarzy", czyli Studium Literacko-Artystycznego na Uniwersytecie Jagiellońskim, której założycielką i kierownikiem jest sama Matuszek. Znajdują się tu dwa interesujące wywiady oraz szkic poświęcony historii tego studium, którego wykładowcami byli wybitni polscy twórcy i krytycy. Rozdział "Uczniowie" omawia książki autorstwa absolwentów SLA, ze szczególnym naciskiem na debiuty.

Książka dotyka również twórczości Henryka Bereski, wybitnego tłumacza literatury polskiej. W tej części znajdują się szkice dotyczące jego biografii, pracy tłumacza oraz poezji, jak również zapis wywiadu przeprowadzonego z nim przez autorkę w 1996 roku.

Ostatnia część, "O sztuce", skupia się na malarstwie, prezentując trzy obszerne eseje o artystach, którzy wyznaczają różne przestrzenie myśli i techniki: Janie Vermeerze, Andy'm Warholu i Grzegorzu Stecu. Książka kończy się posłowiem napisanym przez Wojciecha Kudybę.