Wiatr zna moje imię

Historia opowiada o przemocy, miłości, wykorzenieniu i nadziei na tle dwóch różnych czasów i miejsc. Rozpoczyna się w Wiedniu w 1938 roku, gdzie sześcioletni Samuel Adler, żydowski chłopiec, traci ojca podczas tragicznej nocy kryształowej. Zdesperowana matka decyduje się wysłać go pociągiem do Anglii, by ocalić go przed zagrożeniem. Samuel zabiera ze sobą jedynie skrzypce, zaczynając życie pełne samotności i niepewności.

Przenosimy się do Arizony w 2019 roku, gdzie siedmioletnia Anita Díaz wraz z matką ucieka z niespokojnego Salwadoru. Ich przybycie do Stanów Zjednoczonych kładzie się cieniem, gdyż nowa restrykcyjna polityka imigracyjna rozdziela je na granicy. Anita, pełna strachu w nieznanym miejscu, znajduje schronienie w Azabaharu, magicznym świecie wyobraźni. Młoda pracownica opieki społecznej i doświadczony prawnik starają się pomóc dziewczynce, by zjednoczyła się z matką i miała lepszą przyszłość.

„Wiatr zna moje imię” to powieść o trudnych decyzjach rodziców i niezwykłej wytrwałości dzieci, które za pomocą wyobraźni mierzą się z niełatwymi przeżyciami. To historia o nadziei, która oświetla najciemniejsze chwile oraz o nieznajomych, którzy stają się rodziną. Dzieło to stanowi hołd dla tych, którzy w obliczu niewyobrażalnych wyzwań znajdują w sobie siłę do działania.

Isabel Allende przenosi nas do dwóch trudnych okresów: Wiednia lat 30. XX wieku i współczesnej granicy USA z Meksykiem. Te splątane historie, choć mogłyby być osobnymi opowieściami, tworzą złożoną narrację o wojnie i imigracji. Allende, korzystając z elementów realizmu magicznego, przypomina nam, że każdy z nas może się znaleźć w podobnych sytuacjach, pokazując uniwersalność ludzkich doświadczeń.