W trzecią rocznicę zagłady getta w Krakowie

Gdy wojska nazistowskie zajęły Kraków, życie tamtejszej społeczności żydowskiej uległo dramatycznym zmianom. Poddani zostali ograniczeniom swobód i praw, codziennym upokorzeniom i przymusowej pracy, a w końcu, w 1940 roku, zaczęto ich masowo wysiedlać. Spośród około 65 tysięcy Żydów mieszkających w Krakowie, zaledwie kilkanaście tysięcy zostało zmuszonych przez okupantów do zamieszkania w getcie utworzonym na Podgórzu. Miejsce to stało się tymczasowym schronieniem dla około 20 tysięcy osób z Krakowa i okolicznych miejscowości, a zarazem scenerią brutalnych akcji i deportacji do obozu zagłady w Bełżcu. Choć niemieccy okupanci nazywali getto "żydowską dzielnicą mieszkaniową", było ono świadkiem zarówno dramatycznych aktów pomocy, jak i prób ucieczki Żydów. W marcu 1943 roku doszło do brutalnej likwidacji getta - wielu ludzi zginęło, a pozostali zostali przetransportowani do obozu pracy w Płaszowie.

70 lat później, Uniwersytet Jagielloński, za pośrednictwem Ośrodka Studiów nad Historią i Kulturą Żydów Krakowskich, wraz z Wydawnictwem Austeria, postanowił przypomnieć o tych tragicznych wydarzeniach przez wznowienie książki "W 3-cią rocznicę zagłady ghetta w Krakowie (13.III.1943 – 13.III.1946)". To dzieło, które początkowo wydała Żydowska Komisja Historyczna w 1946 roku, było jedną z pierwszych inicjatyw mających na celu upamiętnienie ofiar krakowskiej Zagłady. Obecnie, w rocznicę likwidacji getta, pragniemy przywrócić pamięć o tych, którzy przetrwali oraz o świadkach tamtych wydarzeń. Poznajmy tę historię na nowo, pamiętając o mieszkańcach getta w Krakowie.