Trzecia Rzeczpospolita w trzech opowieściach

Książka stara się rzucić światło na proces modernizacji w Polsce po transformacji ustrojowej, zwracając uwagę na kluczowe narracje obecne w zbiorowej świadomości i debacie publicznej. Różne ideologie i podejścia myślowe prezentują odmienne poglądy na wartości, cele oraz tempo realizacji polityk publicznych.

Autor analizuje przemiany w Polsce od 1989 roku, uwzględniając międzynarodowe konteksty i skupiając się na trzech głównych narracjach: neoliberalnej, narodowo-konserwatywnej i progresywnej. Podkreśla ich wady i ograniczenia oraz dyskutuje problemy z wyłonieniem się narracji alternatywnej wobec tych dominujących.

Książka szuka odpowiedzi na pytania dotyczące charakteru głównych narracji w polskim dyskursie publicznym w ostatnich 30 latach. Zastanawia się, jak te narracje odzwierciedlają logikę i wartości, na jakich powinna opierać się polska modernizacja. Rozważa, czy projekt modernizacyjny zapoczątkowany na przełomie lat 80. i 90. miał przede wszystkim charakter ekonomiczny, narodowy czy socjalny. Analizuje, czy priorytetem było wzmocnienie indywidualnej wolności, narodowej tożsamości, czy społecznej równości i sprawiedliwości. Bada również, która z narracji okazała się najbardziej wpływowa i w jaki sposób wpłynęła na kierunek i dynamikę zmian w Polsce. Wreszcie, omawia, jak różne narracje oddziaływały na siebie i jak dialogowały ze sobą w kontekście społecznych, ekonomicznych i politycznych przekształceń.