To czego nie mówię

Ta poruszająca opowieść oferuje głębokie spojrzenie na życie z depresją, lękiem i perfekcjonizmem, jednocześnie ukazując uzdrawiający wpływ przyjaźni i sztuki. To lektura, która z pewnością przyciągnie miłośników książek takich jak "Girl in Pieces" Kathleen Glasgow oraz "Wszystkich jasnych miejsc" Jennifer Niven.

Kirkus Reviews opisuje najnowszą pracę Stewarta jako szczegółową i wciągającą. Autor przedstawia w niej skomplikowane skutki zaburzeń lękowych, ale jednocześnie opowieść ta nasycona jest silnym poczuciem nadziei. Kluczowy jest tu przekaz: nie bój się mówić o swoich problemach i szukaj pomocy, gdy jej potrzebujesz. To fundamentalna prawda, która przebija się przez całą książkę.

Od dramatycznego odkrycia swojej starszej siostry po nieudanej próbie samobójczej, szesnastoletnia Lily zmaga się z trudnymi emocjami, które stara się ignorować. Jednak jej świat zmienia się, gdy siostra powraca z terapii w ośrodku psychiatrycznym. Równocześnie w jej szkole pojawia się nowy uczeń, Micah, który zna jej siostrę z placówki. Wspólnie tworzą niezwykły projekt poetycki, co pomaga Lily zrozumieć, że jej skrywane uczucia i słowa domagają się uwolnienia.

W opisie tej historii Kathleen Glasgow podkreśla, że jest to piękna i głęboko poruszająca książka, której proza tętni poezją. Jennifer Niven odnajduje w niej opowieść o walce z chorobą, wyzwoleniu i sile miłości, podczas gdy Jeff Zentner podkreśla uzdrawiającą moc miłości i sztuki.

Książka zawiera wrażliwe treści takie jak próby samobójcze, problemy z zdrowiem psychicznym, depresję, traumę, stany lękowe, ataki paniki, szykanowanie przez rówieśników, śmierć bliskiej osoby oraz samookaleczanie.