Testament Utopka

„Testament Utopka” stanowi zamknięcie niecodziennej polskiej trylogii autorstwa Leszka Libery, na którą składają się również „Utopek” i „Buks Molenda”. Cała seria prezentuje rzeczywistość oczami tajemniczej, quasi-baśniowej postaci, uznawanej przez mieszkańców pewnego śląskiego miasteczka za ekscentryka. Od dzieciństwa po dojrzałość, w okresie obejmującym II wojnę światową, czasy komunizmu, demokratyczne zmiany i lata współczesne pod rządami skrajnej prawicy, Utopek obserwuje świat z unikalnej perspektywy.

W tej ostatniej części Utopek opowiada o starości i próbach stworzenia swojego testamentu. Jak w poprzednich częściach, pojawiają się tu zaskakujące zwroty akcji, zabawne sytuacje oraz nieprzewidywalne zdarzenia. Jako 75-letni kronikarz, poruszający się o kulach i mieszkający w dawnej wieży ciśnień z czasów Hitlera, Utopek patrzy na świat z głębszej filozoficznej, historiozoficznej i politycznej perspektywy. Za humorem i chaosem opowieści kryje się poważna, sarkastyczna analiza rzeczywistości, która ukazuje depresyjny obraz Polski, Polaków, Ślązaków, jak również Niemców, Rosjan, Amerykanów i innych narodowości. Mimo że książka przesiąknięta jest humorem, to obraz, jaki przedstawia, ma zdecydowanie gorycz i melancholię.