Taktyka ciężkiej kawalerii i dragonów w epoce napoleońskiej

Na polach bitewnych wojen napoleońskich ciężka kawaleria odgrywała kluczową rolę, pełniąc funkcję rezerwy do momentu, gdy jej interwencja mogła przeważyć szalę zwycięstwa. Choć nie wszystkie armie mogły sobie na nią pozwolić ze względu na wysokie koszty, te, które miały ją w swoim arsenale, zwłaszcza Wielka Armia Napoleona, doświadczały jej zmiennych rezultatów. Skuteczność ciężkiej kawalerii wahała się od wspaniałych sukcesów, jak w bitwie pod Pruską Iławą, po dramatyczne porażki, jak pod Waterloo. Teoretycznie znano najlepsze strategie wykorzystania ciężkiej kawalerii, jednak ich realizacja na polu walki zależała od takich czynników jak teren, synchronizacja działań, morale oraz dyscyplina oddziałów, a nie tylko od opisów taktyk w podręcznikach. Korzystając z bogatego zbioru źródeł z epoki, książka ta oferuje zwięzłe i ilustrowane omówienie organizacji, sprzętu oraz formacji ciężkich kawalerzystów i dragonów, od poziomu korpusu po konkretne ustawienia szwadronów. Przybliża także metody walki tych jednostek, zwracając uwagę na relacje kawalerzystów z ich końmi oraz umiejętność posługiwania się pałaszami.