Sztuka jako interpretacja. Z problemów dyskursu...

W tej książce czytelnik odkryje nowe spojrzenie na doświadczenie sztuki, różniące się od tradycyjnych poglądów i powszechnie przyjętych opinii. Autor przedstawia, że kulturowa tożsamość dzieła artystycznego kształtuje się przede wszystkim poprzez praktykę dyskursywną i interpretację, a nie jedynie przez jego formalne, stylistyczne czy materialne cechy. W tej koncepcji porzuca się zrozumienie dzieła sztuki jako zamkniętej i niezależnej struktury, podważając mit dzieła jako autonomicznej jednostki. Autor kładzie nacisk na kulturowe zależności i konteksty, które sprawiają, że „artystyczność” jest kwestią negocjacji i konstrukcji, a nie ustaloną właściwością obiektu. Interpretacja staje się integralną częścią samego dzieła, nie polegając jedynie na odkrywaniu jego ukrytych znaczeń. Analiza słynnego obrazu, takiego jak „Gioconda”, pokazuje skutecznie, że sztuka istnieje poprzez nieustanne interpretacje, a nie samodzielnie. Ta publikacja będzie cenna dla tych, którzy są związani z różnorodnymi dziedzinami humanistyki, takimi jak kulturoznawstwo, estetyka, filozofia i teoria sztuki, oraz dla artystów, studentów kierunków humanistycznych i wszystkich uczestników współczesnej kultury artystycznej.