Szkoła klasztorna

Relacja autorki, która przez cztery lata była uczennicą katolickiej szkoły dla dziewcząt w Gmunden, przedstawia bezkompromisową rzeczywistość życia w instytucji, której priorytetem jest zacieranie indywidualności uczennic. W tej opowieści o rygorystycznym wychowaniu w opresyjnych murach zakonnego internatu, edukacja podporządkowana jest wąsko pojmowanemu zbiorowemu duchowi i bezwzględnemu posłuszeństwu. Szkolna codzienność upływa w warunkach ścisłej kontroli, surowych zasad i żelaznej dyscypliny, w środowisku pełnym zakazów i ograniczeń, które izolują dziewczęta od zewnętrznego świata. Klasztor narzuca jednolitość myślenia i działania, tłumiąc wszelkie indywidualne przejawy osobowości, a także zniechęcając uczennice do zawiązywania głębszych przyjaźni i wyrażania ich emocjonalnych potrzeb oraz rozwoju osobistego w okresie dojrzewania.