Straszny oddech wąwozów

Książka przedstawia historię Jana Wierzejskiego, Polaka, którego rodzice zostali przymusowo zesłani do Kazachstanu w 1940 roku. Pomimo że Jan urodził się na terenie ZSRR i posiadał obywatelstwo sowieckie, jego serce zawsze ciążyło ku Polsce, krajowi, o którym opowiadali mu rodzice. Jako członek Armii Czerwonej Jan zostaje wysłany na misję do Afganistanu, gdzie staje wobec trudnych zmagań z partyzantami, których Rosjanie nazywają duszmanami. Surowe warunki afgańskiego krajobrazu — góry i wąwozy — stawiają przed Janem wyzwania na każdym kroku, a każda potyczka zmusza go do głębokich przemyśleń nad sensem tej brutalnej wojny, gdzie głównym celem jest przetrwanie.