Stereotyp czarownicy i jego modyfikowanie

Monografia ta powstała w wyniku badań nad sposobami, w jakie dzieci postrzegają wiedzę, której nie zdobywają bezpośrednio z obserwacji rzeczywistości, ale poprzez odbieranie stereotypów zakorzenionych w interakcjach językowych z dorosłymi. Książka wpisuje się w nurt etnokognitywizmu, a kwestie związane z językiem dzieci analizowane są tu w kontekście szerokiego językowego obrazu świata. Na przykładzie motywu mitologicznej czarownicy, inspirowanego takimi postaciami jak wiedźma czy baba-jaga, ukazano, z jakimi stereotypami dzieci konfrontują się na początku swojego rozwoju kulturowego i społecznego.

Aby dokładnie to zobrazować, zbadano kontekst kulturowy i językowy tego stereotypu, następnie zidentyfikowano jego zróżnicowane formy występujące w tekstach dla dzieci. Ujęcia te obejmują zarówno tradycyjne narracje z ludowych i literackich baśni, jak i ich nowoczesne wersje pochodzące z baśni współczesnych i utworów fantasy. Te kulturowe i literackie wizerunki zostały zestawione z obrazem czarownicy, jaki wyłania się z wypowiedzi dzieci szkolnych, ukształtowanym w formie definicji kognitywnej o strukturalnej złożoności.

Dodatkowo, w pracy przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych wśród dzieci za pomocą ankiet, wywiadów oraz eksperymentów, które uwzględniały modyfikację stereotypów. Wyniki te dostarczają ciekawych wniosków na temat kształtowania się mitologicznych wyobrażeń u dzieci, ujawniając jednocześnie zarówno typowe, jak i unikalnie dziecięce treści, oraz możliwości ich zmiany pod wpływem zewnętrznych czynników literackich i kulturowych. Monografia adresowana jest do szerokiego kręgu odbiorców, w tym badaczy języka dziecięcego, literatury dziecięcej, oraz językowego obrazu świata, jak również nauczycieli, pedagogów i studentów kierunków humanistycznych.