Rzecz o mych smutnych dziwkach

W powieści autorstwa Gabriela Garcii Marqueza, centralną postacią jest dziennikarz, który jednocześnie pełni rolę narratora. Mężczyzna, będący już w podeszłym wieku i piszący codzienne felietony oraz recenzje muzyczne, ma szansę zrealizować swój kontrowersyjny kaprys - przeżyć szaloną noc miłosną z nieletnią dziewicą. To nieoczekiwane i moralnie dwuznaczne pragnienie wprowadza niepokój w jego monotonne, przewidywalne życie emeryta, prowadząc do jego pierwszej i zarazem ostatniej młodzieńczej miłości.

Styl powieści przypomina najlepsze dzieła Marqueza, w której z pozoru spokojna fabuła kryje liczne nawiązania do innych jego książek, bogata jest w niezwykłe zdania i przemyślenia. Przesłanie, charakterystyczne niczym w telenoweli, mówi nam, że miłość jest nieuchronna i zawsze silniejsza niż życie.

„Rzecz o mych smutnych kurwach” to delikatna elegia o miłości, która przychodzi późno, zamiast być przewodnikiem po cielesnych rozrywkach. Mam nadzieję, że ci, którzy sięgną po tę powieść, docenią jej prawdziwy przekaz. Tłumacz może tylko żywić nadzieję, że kiedyś książka ukaże się pod swoim oryginalnym tytułem.

Carlos Marrodan Casas