Rzeki płyną, jak chcą

„Rzeki płyną, jak chcą” to poruszająca opowieść o rodzinie, wewnętrznej sile kobiet i skomplikowanej historii europejskiego kontynentu. Powieść rozpoczyna się, kiedy trzy siostry - Klara, Róża i Amelia Terechowiczówny, mieszkające w przedwojennym pensjonacie i wychowywane we względnym dobrobycie, stają twarzą w twarz z wojenną rzeczywistością. Rok 1914 niesie ze sobą wybuch I  Wojny Światowej, a ojciec dziewczyn wyrusza w tym czasie na front. Brak jego nadzoru nad rodzinnym majątkiem doprowadza do powolnej, ale nieubłaganej degradacji pozycji społecznej całej rodziny. Matka siostrzenic, pogrążona w rozpaczy i modlitwie, nie jest w stanie zapanować nad sytuacją, podczas gdy Róża zdaje się ignorować zmieniająca się rzeczywistość. Klara, najstarsza siostra, zaczyna pracować fizycznie, pomimo protestów służącej Ludwiżanki, która uważa, że to niewłaściwe dla kobiety z ich klasy.

W tym czasie Amelia, najmłodsza z sióstr, zdecydowana i niezależna, wyjeżdża do Warszawy, aby szkolić się jako pielęgniarka wojskowa. Wiadomość o planach dziewczyny okazała się wielkim szokiem dla całej rodziny, ale prawdziwe zaskoczenie przychodzi, kiedy Amelia wraca do domu z mężem - żołnierzem, którego poznała w szpitalu. Kim jest ten tajemniczy mąż Amelii? Jak obecność mężczyzny wpłynie na życie na dworze, zarówno  Klary, Róży jak i ich matki? Czy Amelia może być pewna swoich uczuć i wierności swojego nowego męża?

„Rzeki płyną, jak chcą” to wyjątkowy wgląd w losy polskich kobiet w czasach wielkiej niepewności i dynamicznych przemian społecznych. Porównywa do „Małych kobietek”, powieść Ałbeny Grabowskiej jest znakomitym i szczegółowym studium charakterów, które pokazuje, w jaki sposób w obliczu niesprawiedliwości, bólu i strachu ludzkie wybory nie znają pojęcia „dobra” i „zła”.