Rozproszone gniazda czułości

Dorota Filipczak w swojej poezji bada zmysłowe aspekty poznania, w unikalny sposób łącząc ciało i intelekt. Jej utwory pełne są odniesień do cielesności i jednocześnie oferują oryginalne reinterpretacje tekstów kultury, które zderza z własnym życiem, przeżyciami miłosnymi oraz rodzinnymi opowieściami. Znajdujemy w nich opisy afektów, podróże w świat marzeń i zasupłane nitki historii. Dzięki temu powstaje barwny świat, bogaty w kształty i dźwięki, który prowokuje do refleksji nad ludzkim losem, ulotnością czasu, przeszłością ukrytą w przedmiotach, dialogiem kultur i tajemnicą istnienia. Filipczak podważa sztywne oddzielenie natury i kultury, a także zacierając granice między światem materialnym a duchowym, tworzy przestrzeń dla głębokiej kontemplacji i zrozumienia.