Róbta, co chceta

Współczesna literatura ponownie zaczyna odgrywać istotną rolę w dyskusji społecznej. Jednak niewielu autorów potrafi tak błyskotliwie osadzić swoje myśli w kontekście historycznym, jak czyni to Marek Czuku. W swoich utworach pokazuje, że obecne wydarzenia mają swoje korzenie w latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku, co odzwierciedlają pierwsze wiersze z tego zbioru. Skupiają się one na zmaganiach jednostki z nieubłaganym biegiem historii, szczególnie w obliczu opresji realsocjalistycznej, która nadawała codzienności formę bezbarwnej anomii społecznej.

Jednak nie można postrzegać tych poezji jedynie jako zapisu minionej epoki. Współczesne spojrzenie na tamte czasy odsłania je jako wstęp do nowej rzeczywistości odzyskanej wolności, która, w przeciwieństwie do tego, co przewidywał Wierzyński, okazała się bardziej tragikomiczna niż tragiczna. To epoka rozmaitych mitów ponowoczesności, zamętu myślowego i chaotycznego języka, gdzie idea liberalnej demokracji nie zdołała połączyć wolności z odpowiedzialnością.

Czemu zatem może poświęcić się poeta czy pisarz? Powinni sięgnąć po trafne słowa, by przyjrzeć się i opisać zjawiska współczesności, które wciąż pozostają niepojęte, chociaż minęło już ponad trzydzieści lat od transformacji. Czytelnicy tej książki również znajdą tu coś dla siebie, kierując się zasadą promowaną przez Marka Czuku: gdy sprawy wydają się niejasne, unikajmy angażowania się w coś, co może nas uwikłać w chaos.