Puttermesser

Cynthia Ozick, znana z głębokiej fascynacji żydowskością i miłości do apokryficznych opowieści, w swojej twórczości często sięga po postaci historyczne powiązane z literaturą, by przeplatać ich życiorysy z fikcją. W powieści „Dziedzic migotliwego światła” stosuje tę technikę, choć w książce „Puttermesser” obrała bardziej złożony, dwuwarstwowy sposób narracji. Główna postać, Ruth Puttermesser, z pasją zgłębia biografię George Eliot i George'a Lewesa, co prowadzi do nieustannego odkrywania ich losów. W miarę postępującej akcji czytelnik odkrywa, że struktura powieści przypomina tworzenie biografii samej Ruth, fikcyjnej postaci, która zdaje się dążyć do urzeczywistnienia.

Opowieść o Ruth Puttermesser, pełna zaskakujących i oryginalnych wątków, wymyka się łatwemu streszczeniu. Krytycy, pod wrażeniem jej unikalności i bogactwa, często porównują ją do sztuki Chagalla lub do magicznego śpiewu syren. Ruth jest przedstawiona jako żydowska prawniczka z Nowego Jorku, ambitna zarówno filozoficznie, jak i politycznie, która rozpoczyna swoją historię w wieku 34 lat. Jej podróż kończy się w niebie, gdzie trafia po tragicznej śmierci mając 70 lat. Ozick z nieustającą kreatywnością eksploruje żydowską tradycję, jednak to jej nowatorska wizja nieba szczególnie zapada w pamięć – niebo odsłania swoje tajemnice dopiero po przybyciu tam.

Czytanie tej książki to prawdziwa uczta dla umysłu, ducha i wyobraźni. Wraz z Puttermesser, czytelnik przechodzi przez esencję życia, śmierci i tego, co jest po niej. Powieść jednak wymaga od odbiorcy znajomości literatury, historii oraz zrozumienia filozofii i teologii, co staje się kluczem do pełnego docenienia jej głębi.