Pustoludzie

Książka "Pustoludzie" opowiada barwną historię o poszukiwaniu nowej tożsamości przez jednostki znane jako Pustoludzie. Ich egzystencja, skupiona na łączeniu wszechstronnej wiedzy naukowej z historią i sztuką, przepełniona jest dążeniem do odkrycia ludzkiej esencji. Pacjent czekający na zabieg w szpitalu staje się przewodnikiem po tej historii, próbując napełnić pustą rzeczywistość niewidzialnymi kolorami, a przy tym doświadczając przemiany w pełnię człowieczeństwa. Jego nieodłączny towarzysz, trylobit, tkwi w nerce, narażony na unicestwienie, które ma zapoczątkować nowe możliwości osobowościowe.

Opowieść ta, przesycona inteligentnym humorem, rozwija wątki konfrontacji między intuicyjną delikatnością a często absurdalnymi realiami szpitalnej codzienności. W kontekście zderzeń emocji i wiedzy główny bohater dąży do znalezienia nieodkrytej dotąd ścieżki w życiu, odrywając się od wcześniej znanych wzorców. Przez całą tę wędrówkę obraz ożywiają momenty takie jak scena, gdzie mijający rok odpala papierosa na tle olchowego lasu z Wrocławiem skrywającym się w pomarańczowej mgle w oddali.