Portret Doriana Graya

Oscar Wilde napisał swoją jedyną powieść w niepowtarzalnym stylu, poruszając temat wiecznej młodości i piękna. Centralną postacią jest młody Dorian Gray, który poświęca swoją duszę, by zatrzymać czas i pozostać wiecznie młodym. Spotkanie z cynicznym Henrykiem wpływa na jego moralność, a portret namalowany przez artystę Bazylego Hallwarda staje się symbolem jego pragnienia nieskazitelnej urody. Gdy Dorian angażuje się w niemoralne czyny, to portret, a nie on, ukazuje efekty jego złych uczynków. Doriana nieustannie fascynują jego własne potrzeby, które nie wahają się zadawać cierpienia innym. Kiedy powieść została opublikowana w 1890 roku, wywołała kontrowersje, przyczyniając się do reputacji Wilde’a jako autora nieprzestrzegającego norm moralnych. Wkrótce stała się także przedmiotem procesu dotyczącego jego związków homoseksualnych, zakończonego karą więzienia. Wilde wielokrotnie podkreślał autobiograficzne elementy swojej książki, mówiąc: „Sam siebie widzę jako Bazylego Hallwarda. Świat widzi we mnie lorda Henryka. Kiedyś, w innej erze, chciałbym być Dorianem”.