Podróż na okręcie Beagle

Dziennik tej wyjątkowej podróży wpłynął na bieg historii. W grudniu 1831 roku brytyjski statek Beagle, dowodzony przez kapitana Roberta Fitzroya, wyruszył z Plymouth, by stworzyć szczegółowe mapy wybrzeży Ameryki Południowej. W tę monumentalną wyprawę dołączył młody, zaledwie dwudziestodwuletni Karol Darwin, pełen pasji przyrodnik, zamierzający przywieźć nieznane dotąd okazy flory i fauny. Jednak z podróży tej wyniósł o wiele więcej.

Odwiedzając egzotyczne miejsca, takie jak Wyspy Zielonego Przylądka, gdzie znalazł dowody na geologiczne zjawiska wznoszenia i opadania lądu, oraz Patagonię, gdzie odkrył szczątki gigantycznych, wymarłych ssaków, Darwin podążał do Chile, Peru, Tahiti, Nowej Zelandii i Australii. Przełomowym punktem były jednak Galapagos — archipelag, który dostarczył mu obserwacji niezbędnych do zrozumienia teorii ewolucji. Planowana na dwa lata wyprawa przeciągnęła się do ponad pięciu lat, przynosząc nieoczekiwane odkrycia.

Podróż na Beagle to fascynująca lektura przypominająca najlepsze powieści przygodowe. To wciągająca historia o odkrywaniu nieznanej przyrody i źródło wglądu w umysł jednego z największych uczonych tamtej epoki. Przedstawia, jak zderzenie wiary z nauką doprowadziło do uświadomienia, że wszystkie organizmy żywe mają wspólne pochodzenie.

Karol Darwin (1809–1882), słynny brytyjski przyrodnik i geolog, sformułował teorię ewolucji, według której wszystkie gatunki wywodzą się z wcześniejszych form życia. Początkowo studiował medycynę na Uniwersytecie Edynburskim, jednak porzucił ją na rzecz nauk przyrodniczych, którymi zafascynował się podczas studiów w Cambridge. Jego monumentalne dzieło "O powstawaniu gatunków" wywołało szerokie zainteresowanie i kontrowersje na skalę międzynarodową, stając się jednym z najważniejszych tekstów naukowych wszech czasów. Ten rejony przełomowości dostrzegali ludzie wszelkich klas społecznych, nawet ci bez formalnego wykształcenia. Za swoje wybitne osiągnięcia Darwin, jeden z nielicznych niekrólewskich Brytyjczyków w XIX wieku, został po śmierci pochowany z najwyższymi honorami w Opactwie Westminsterskim, obok takich sław jak John Herschel i Izaak Newton.