Po drugiej stronie

Moja książka opowiada o procesie tworzenia sztuki. Malując obrazy, w pewnym sensie wskrzeszam nowe życie z nicości, stając się małym bogiem, choć nie tym, o którym śpiewa Paktofonika, ani nie takim jak Jezus Chrystus czy Zeus. Gdy zasypiam, w moich obrazach rozkwita życie; postacie, które w nich istnieją, jedzą, rozmnażają się, piją alkohol, kłócą się i delektują się marihuaną. To jest świat, który stworzyłem.

Umieściłem to wszystko w odosobnionej, góralskiej chatce w Bieszczadach, zlokalizowanej na odludziu między Cisną a Wetliną. Na powierzchni zwykłe schronisko, w rzeczywistości jest miejscem schronienia dla tych, którzy uciekają przed wojennymi traumami, gettowym bestialstwem, poczuciem winy, uzależnieniem od cyberseksu oraz nienasyconą ambicją pochłaniającą resztki wolności i rozsądku. To miejsce przyciąga moich bohaterów jak magnes, łącząc postaci z różnych czasów i miejsc.

Eksperymentuję z różnymi gatunkami literackimi, łącząc romans z kryminałem, horror z erotyką, a także poezję z fantastyką, wszystko to przy akompaniamencie różnorodnej muzyki: od jazzu i bluesa, po pełen energii punk rock. Moje opowieści skłaniają do refleksji, stawiając wiele pytań, ale odpowiedź zawsze oscyluje wokół jednego - człowiek jest niezniszczalny. Czy to coś dobrego? Zapraszam do lektury! Rafał Cuprjak.