Pierwsze 49 opowiadań

W 1938 roku ukazał się zbiór wczesnych opowiadań Ernesta Hemingwaya pt. "Pierwsze 49 opowiadań", który zawierał dzieła stworzone w latach 1921-1938. Teksty te uchwyciły świat widziany oczami przyszłego noblisty, który inspiracji szukał poza bezpiecznymi granicami pisarskiego gabinetu. W opowiadaniach przyglądamy się realiom pełnym barw i dynamiki, ale także brutalności i subtelnego romantyzmu, poprzez opisy walk z bykami, afrykańskich polowań, francuskich wyścigów konnych czy wędkowania w rzekach Michigan. Hemingway uchwycił istotę związku człowieka z naturą, wojenną traumę, niuanse relacji międzyludzkich i życie artystyczne, czerpiąc z własnych doświadczeń. Zbiór ten dowodzi, że pisarz potrafił w krótkiej formie wyrazić równie silne emocje, co w swych epickich powieściach. "Śniegi Kilimandżaro", "Czyste, dobrze oświetlone miejsce" i "Wzgórza jak słonie" to tylko niektóre z arcydzieł, które ugruntowały jego pozycję w kanonie nowelistyki XX wieku.