Piastunka róż

Flora po traumatycznym wydarzeniu przed siedmiu lat przestała wychodzić z mieszkania. Jedynym światełkiem w jej życiu jest krzaczek róży.
Jej siostra Liwia różnymi sposobami próbuje wpłynąć na nią, jej metody są okrutne. Zastanawiałam się dlaczego, jak tak można ... Tymczasem nie wszystko jest takie, jak wydaje się na pierwszy rzut oka.
Florencja otrzymuje propozycję pracy w różanym ogrodzie nad morzem. To praca marzeń dla dziewczyny, jednak wyjście poza mury mieszkania jest dla niej nie do pokonania, a cóż dopiero wyjazd tak daleko.
Okazuje się, że właściciel nadmorskiego dworku także mierzy się ze swoimi demonami, przeszedł przez to samo.
A wiadomo, że nic tak nie łączy ludzi jak wspólne doświadczenia.

Czy te dwa cierpiące serca odnajdą wspólny język? Czy będą dla siebie nawzajem wybawieniem?


Główni bohaterowie tej powieści cierpią na PTSD-syndrom stresu pourazowego. Autorka pokazuje nam, z czym borykają się osoby dotknięte tym schorzeniem, jak trudno im stawić czoła światu.
Czytając byłam bardzo ciekawa, co się stało te siedem lat wcześniej. Cóż za tragedia wydarzyła się w życiu Florencji i Desmonda, której skutki odczuwają do dziś. Autorka dawała nam tylko strzępki informacji, czekałam niecierpliwie, aż ułoży się to w całość. Tego co tu się stało zupełnie się nie spodziewałam, było to dla mnie wielkim szokiem !

Oprócz PTSD, samotności, braku zrozumienia, poruszono także temat wychowania dzieci. Trudna nastolatka, krzywdzące, bo nierówne traktowanie dzieci, przez to zgrzyty, zazdrość oraz żal do rodzeństwa.
Autorka świetnie porusza się w przytoczonym świecie młodzieży, ich powiedzenia i słownictwo używane przez dzisiejszych młodych ludzi nie są jej obce.

I choć książka porusza trudne tematy, czyta się niezwykle lekko, co jest charakterystyczne dla powieści pani Michalak. Powieści jej pióra, choć czasem zawierają elementy mało prawdopodobne, nie odbiera to przyjemności czytania i ogromnie wciągają.


"Świat trwał, jak gdyby nigdy nic, mimo ludzkich dramatów i tragedii".