Ostatnia krucjata. Ludwik IX Święty w Tunisie

W dniu 25 sierpnia 1270 roku Ludwik IX Święty zmarł w obozie armii krzyżowców nieopodal starożytnej Kartaginy. Na początku lipca, zaledwie dwa miesiące wcześniej, baronowie oraz rycerze pod wodzą króla Francji wyruszyli z Aigues-Mortes i dotarli do Tunisu. Znużeni czekaniem na przybycie króla Sycylii, oraz wyczerpani trudami podróży i tunezyjskim upałem, zostali zdziesiątkowani przez śmiertelną chorobę, która pochłonęła również życie króla Ludwika. W listopadzie, po kilku symbolicznych starciach, krzyżowcy rozpoczęli odwrót. Potężny sztorm zniszczył flotę w sycylijskim porcie, co uniemożliwiło dalszą podróż do Ziemi Świętej.

Xavier Hlary wnikliwie bada przyczyny nieudanej siódmej wyprawy krzyżowej, która mimo ogromnych nakładów i dogłębnych przygotowań zakończyła się fiaskiem. Analizuje decyzję o podjęciu nowej krucjaty, proces przygotowań, kompozycję sił krzyżowców, wybór Tunisu jako celu podróży, autorytarną postawę króla, lądowanie na tunezyjskim brzegu, niszczące choroby, które przetrzebiły armię, a także katastrofalny sztorm na Morzu Śródziemnym, który pogrzebał floty krzyżowców. Śmierć Ludwika IX Świętego i utrata znacznej części floty skłoniły Zachód do zaniechania dalszych działań. W rezultacie blisko dwustuletni okres krucjat dobiegł końca, zamykając rozdział obecności łacinników na Bliskim Wschodzie.