Opowieść Penryn o końcu świata. Angelfall. Tom 1

Penryn, nasza główna bohaterka wyrusza wraz z swoją młodszą siostrą Paige i mamą w opustoszałe przez apokalipsę miasto, nie spodziewając się przy tym, że katastrofa czai się na kazdym kroku. Paige zostaje porywana przez anioła, matka znika a dziewczyna musi połączyć ich rodzinę na nowo podejmując wielkie ryzyko. Nawet jeśli ma to oznaczać pomoc jednemu z tych, którzy sprowadzili na ich świat apokalipsę. (I tu zaczyna się zabawa.)

Pochłonęłam 3 tomy w szybkim jak na mnie czasie i się nie dziwię bo była to niesamowita przygoda, którą udało mi się przeżyć u boku walecznej Penryn, która walczy o ludzi, których kocha. Nigdy się nie podaje i zawsze szuka nowych rozwiązań. Bardzo polubiłam się z naszą główną bohaterką, w sumie nie tylko z nią.

Strasznie spodobało mi się jak została wykreowana mama dziewczynek. Jest to taka „wariatka” , która troszczy się o najbliższych, jakby właśnie jej przeznaczeniem było zostanie wojowniczką w nadchodzącej apokalipsie haha
Ogólnie cała ich rodzinka była dosyć osobliwa co lekko przerażało ale również przynosiło dużo uśmiechu.

Oczywiście muszę również wspomnieć o Raffe albo jak ja lubię na niego mówić Rafale- czyli naszym aniele stróżu Penryn co akurat w zaistniałych tam okolicznościach może wydawać się zabawne. Co ja mogę o nim więcej powiedzieć, uwielbiam go i jego misia pooky hahah (anielski miecz). Oraz bliźniakach, którzy za każdym razem jak się tam pojawiali przynosili mi na myśl Freda i George’a z Harrego Pottera.

Fabuła trylogii „Angelfall” została niesamowicie wykreowana, tak aby czytelnik z każdą stroną był bardziej ciekawy do czego prowadzi cała akcja. Autorka dobrze wie jak sprawić, żeby apokaliptyczny świat pochłonął nas bez reszty i na końcu zostawił z pustką w sercu i smutkiem, że to już koniec… ze mną tak było!!

Koniec był dla mnie istnym rollercoaster emocjonalnym. Płakałam, śmiałam się, a na końcu smuciłam. Piękny był wątek połączenia się wszystkich ludzi aby przeciwstawić się aniołom!!

Wiem, że wielu osobom 1 tom podobał się bardziej ale ja chyba bym powiedziała, że 2 tom był według mnie lepszy. Mamy tutaj rozwinięcie całej akcji, jeszcze więcej adrenaliny i rozbudowane relacje między naszymi bohaterami. Nie umiem wybrać, który tom bardziej mi się podobał bo uważam, że wszystkie razem tworzą świetną całość.

Bawiłam się genialnie i polecam tą trylogię każdemu. Najpierw jednak watro zapoznać się z tw bo pojawiają się tam sceny pełne brutalności, które dla niektórych mogą być za „mocne”.