Ogród zła

„Ogród zła” Grahama Mastertona to mroczna i intensywna opowieść, w której groza przenika codzienność, a rzeczywistość miesza się z nadprzyrodzonym. Autor po raz kolejny udowadnia, że potrafi tworzyć atmosferę niepokoju bez tanich chwytów – tutaj strach rodzi się z klimatu, symboliki i nieustannego poczucia, że coś złego czai się tuż za rogiem.

Akcja osadzona jest w znanym z wcześniejszych książek świecie Jima Rooka – nauczyciela, który ma niezwykłą zdolność dostrzegania tego, czego inni nie widzą. Masterton wykorzystuje tę postać do zbudowania historii pełnej tajemnic, niejasnych znaków i nieuchwytnego zła, które z każdą stroną coraz mocniej oplata bohaterów. Nie trzeba znać wcześniejszych tomów, by wciągnąć się w tę historię – autor zadbał, by czytelnik od razu zrozumiał świat przedstawiony i jego reguły.

Styl Mastertona jest dynamiczny, prosty, ale sugestywny. Narracja płynie szybko, a opisy potrafią jednocześnie odpychać i fascynować. To horror, który nie boi się mocnych emocji, lecz zamiast taniej makabry stawia na intensywny klimat i narastające napięcie. Z każdą stroną atmosfera staje się coraz cięższa, jakby zło zaczynało przenikać również do umysłu czytelnika.

„Ogród zła” to książka, którą czyta się jednym tchem – nie tylko dlatego, że wciąga, ale też dlatego, że trudno się od niej oderwać, nawet jeśli momentami budzi niepokój. To przykład dobrze napisanego współczesnego horroru, w którym klasyczne motywy grozy spotykają się z refleksją nad granicami ludzkiego strachu i wiarą w to, że zło może być bliżej, niż się wydaje. Dla fanów Mastertona – pozycja obowiązkowa; dla nowych czytelników – świetne wprowadzenie do jego stylu.