Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Notesy 1942-2016. Tom 1-4
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Z dużą dozą wzruszenia przyjęłam decyzję o opublikowaniu notatek mojego męża, Andrzeja Wajdy. Chciałabym serdecznie podziękować wydawcy, panu Andrzejowi Nowakowskiemu, a także profesorowi Tadeuszowi Lubelskiemu za przygotowanie do druku tych zapisków, które Andrzej prowadził od 1942 roku aż do roku swojego odejścia, w 2016. Moje podziękowania kieruję też do pani Agnieszki Morstin za jej zaangażowanie w tę pracę. Wierzę, że notatki będą interesujące dla przyjaciół i osób zaintrygowanych życiem oraz twórczością Andrzeja. Osobiście spodziewam się wielu niespodzianek, ponieważ, choć wiedziałam, że zawsze miał przy sobie notatnik, nigdy nie czytałam jego zapisków. To były jego prywatne notatki. Wyrażam jeszcze raz swoją wdzięczność.
Z poważaniem, Krystyna Zachwatowicz-Wajda
Andrzej Wajda (6.03.1926–9.10.2016) rozpoczął swoje codzienne notatki w 1942 roku, zapisując je w kalendarzyku. Po przerwie, od września 1948 roku, zaczął systematycznie prowadzić notatki w notesach, coraz częściej dodając do nich rysunki. Czynił to niemal do końca swojego życia, co jest niezwykłym osiągnięciem trwającym prawie siedemdziesiąt lat. Z początku jego notatki stanowiły narzędzie do zapisu bieżących pomysłów, ale stopniowo stały się formą pozostawiania świadectwa, codziennym nawykiem. Wajda nie koncentrował się na doskonaleniu pisarskiego warsztatu - zapisywał swoje myśli, żyjąc pełnią życia i dążąc do doskonałości w roli twórcy. Lektura tych czterech tomów pozwala poznać go od innej strony, niż w relacjach z widzami. To zaproszenie na "poligon twórczy", gdzie nieustannie planuje i rejestruje codzienne doświadczenia: rozmowy, wystawy, książki, a nawet sny. Obserwujemy w nich transformację młodego twórcy, zmagającego się z presją ideologiczną, w filmowego geniusza, który staje się jednym z czołowych artystów swojego czasu. Notatki zostały opracowane, przepisane oraz opatrzone przypisami i indeksem przez Tadeusza Lubelskiego i Agnieszkę Morstin.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Z dużą dozą wzruszenia przyjęłam decyzję o opublikowaniu notatek mojego męża, Andrzeja Wajdy. Chciałabym serdecznie podziękować wydawcy, panu Andrzejowi Nowakowskiemu, a także profesorowi Tadeuszowi Lubelskiemu za przygotowanie do druku tych zapisków, które Andrzej prowadził od 1942 roku aż do roku swojego odejścia, w 2016. Moje podziękowania kieruję też do pani Agnieszki Morstin za jej zaangażowanie w tę pracę. Wierzę, że notatki będą interesujące dla przyjaciół i osób zaintrygowanych życiem oraz twórczością Andrzeja. Osobiście spodziewam się wielu niespodzianek, ponieważ, choć wiedziałam, że zawsze miał przy sobie notatnik, nigdy nie czytałam jego zapisków. To były jego prywatne notatki. Wyrażam jeszcze raz swoją wdzięczność.
Z poważaniem, Krystyna Zachwatowicz-Wajda
Andrzej Wajda (6.03.1926–9.10.2016) rozpoczął swoje codzienne notatki w 1942 roku, zapisując je w kalendarzyku. Po przerwie, od września 1948 roku, zaczął systematycznie prowadzić notatki w notesach, coraz częściej dodając do nich rysunki. Czynił to niemal do końca swojego życia, co jest niezwykłym osiągnięciem trwającym prawie siedemdziesiąt lat. Z początku jego notatki stanowiły narzędzie do zapisu bieżących pomysłów, ale stopniowo stały się formą pozostawiania świadectwa, codziennym nawykiem. Wajda nie koncentrował się na doskonaleniu pisarskiego warsztatu - zapisywał swoje myśli, żyjąc pełnią życia i dążąc do doskonałości w roli twórcy. Lektura tych czterech tomów pozwala poznać go od innej strony, niż w relacjach z widzami. To zaproszenie na "poligon twórczy", gdzie nieustannie planuje i rejestruje codzienne doświadczenia: rozmowy, wystawy, książki, a nawet sny. Obserwujemy w nich transformację młodego twórcy, zmagającego się z presją ideologiczną, w filmowego geniusza, który staje się jednym z czołowych artystów swojego czasu. Notatki zostały opracowane, przepisane oraz opatrzone przypisami i indeksem przez Tadeusza Lubelskiego i Agnieszkę Morstin.
