Nocturine cunninghamella

"Nocturine" i "Cunninghamella" to dwa klimatyczne krótkie utwory stworzone przez Łukasza Drobnika. "Nocturine" wprowadza nas do tajemniczego budynku z niekończącymi się piętrami, z którego nie sposób się wydostać. To miejsce pełne manekinów staje się sceną dramatycznych wydarzeń, kiedy jeden z bohaterów decyduje się wkroczyć do skomplikowanego systemu naczyń krwionośnych, aby uratować swoją ukochaną. Opowieść rozgrywa się wokół sześciu młodych ludzi w wieku dwudziestu kilku lat, z których każdy przybliża swoją perspektywę w oddzielnym rozdziale. Ich życie na tle Poznania pełnego przyjaźni, zdrad i tajemniczych zdarzeń zostaje zakłócone przez amebę z gier ośmiobitowych, która zaczyna pożerać miasto.

Z kolei "Cunninghamella" koncentruje się na życiu czterdziestoletniej kobiety, zamieszkałej w gigantycznym bloku z bezrobotnym, nadużywającym alkoholu mężem. Jej rutyna, zdominowana przez pracę w call center i codzienne troski, zostaje nagle przerwana, gdy odkrywa w sobie paranormalne zdolności. Na dodatek, mieszkańcy bloku stają się ofiarami serii groźnych zgonów, spowodowanych przez rośliny rozrastające się w ich płucach. Drobnika powieści nie tylko fascynują wątkami, ale także przepełnione są licznymi odwołaniami do znanej muzyki, retro gier, filmów klasy B oraz seriali obyczajowych. Zwłaszcza "Cunninghamella" wyróżnia się bogactwem popkulturowych i literackich cytatów, tworząc wyjątkową mozaikę odniesień.