Nocny maraton tańca

Powieść Jakuba Ciećkiewicza, zatytułowana "Nocny maraton tańca", to dzieło, które zasługuje na szczegółową analizę akademicką. W tej książce poznajemy postać chłopca o wyjątkowej inteligencji i wrażliwości, który mimo wszystko nie rezygnuje ze złudzeń, że życie ma głębszy sens. Jest to opowieść o cierpieniu, które przechodzi w zbawienie, o erotyce, która nabiera mistycznego i niemal religijnego charakteru, oraz o świecie, gdzie taniec życia przeplata się z elementami chaosu i radości.

Ciećkiewicz tworzy skomplikowany świat, w którym spotykają się sprzeczne emocje: smutek miesza się z radością, a śmierć przechodzi w odrodzenie. To historia pełna symboliki, w której samotny pustelnik ceni prostotę, jaką daje smak kiszonego ogórka, ponad mistyczne doznania. To właśnie te kontrasty i paradoksy nadają opowieści pełnię i głęboki wymiar.

Mam głęboką wdzięczność wobec autora za zaproszenie do tej niecodziennej duchowej podróży. Wierzę, że inni czytelnicy również docenią tę książkę, łącząc śmiech z płaczem, i odnajdą pewną ulgę oraz zrozumienie w jej kartach. Na zakończenie tej emocjonującej przygody, na szpitalnym łóżku, nie pozostało nic innego jak unieść kieliszek dereniówki, dzieląc tę chwilę z Ciećkiewiczem.

Michał Piętniewicz skomentował to w kontekście: "Kieliszek dereniówki przed końcem świata." Takie refleksje nad najnowszą prozą Ciećkiewicza sprawiają, że "Nocny maraton tańca" jest dziełem pełnym głębi, które zachęca do zastanowienia się nad sensem życia i ludzkimi emocjami.