Niezerowa liczba smoków

Jerzy Sosnowski w swojej książce stara się odnaleźć odpowiedź na pytanie: „Gdzie jestem?” Ta refleksja ma na celu nie tylko jego własne poszukiwania, ale również zachęca czytelników do zastanowienia się nad ich własnym miejscem w świecie. Dotyka kwestii tożsamości zarówno w kontekście jednostkowym, jak i społecznym, religijnym i kulturowym. Autor nie ukrywa, jak ważna jest dla niego duchowość, ale też otwarcie wyraża swoje rozczarowanie kondycją współczesnego Kościoła. Tym, co jednak wyróżnia tę książkę, jest jej pozytywny wydźwięk związany z otwartością na tajemnice życia, które mogą nas zaskoczyć w najmniej spodziewanych chwilach. Eseje Sosnowskiego to przykład literatury na wysokim poziomie, charakteryzującej się doskonałym językiem, starannie przemyślaną strukturą i użyciem wyrazistych obrazów. Autor kontynuuje bogatą tradycję polskiego eseju, poruszając poważne zagadnienia, takie jak współczesna duchowość, problem zemsty i przebaczenia, czy fascynacja uproszczonymi koncepcjami narodowościowymi. Sosnowski niewątpliwie czerpie inspirację od takich twórców jak Stempowski, Miciński, Miłosz czy Kijowski, rozwijając ich spostrzeżenia w swoim własnym stylu.