Niewinni

Po zakończeniu II wojny światowej, w rumuńskim regionie Siedmiogrodu, w Braszowie, dzieciństwo Any upływa w malowniczej krainie, gdzie sielskość zakłócona zostaje przez nadchodzący komunizm. Wspomnienia o wielokulturowej Europie Środkowej przetrwają tylko w opowieściach starszych pokoleń – rodziców i dziadków. W starym, wielopokoleniowym domu, pełnym tajemnic i dziecięcej wyobraźni, cztery dzieci i ośmioro dorosłych próbują ocalić kawałek świata, który znali, ale który zmienia się nieodwracalnie.

Dom na ulicy Majakowskiego (wcześniejsza i przyszła ulica Świętego Jana) jest dla Any czymś więcej niż tylko budynkiem. To centrum jej wszechświata, miejsce pełne wspomnień sprzed wojny, scenariuszy przygód i sekretnych opowieści. Dla Any dom jest także przyjacielem i nauczycielem, który w swoich murach skrywa dawne historie. Ana postrzega go jako ożywioną istotę – gdy rysuje dom, widzi go z oczami jako oknami i ustami zamiast drzwi.

Ioana Prvulescu zaczyna swoją powieść od słów najmłodszej bohaterki, Any, o wydarzeniach z innego świata. To rzeczywistość bez nowoczesnych technologii, gdzie dzieci kreują swoje gry i narracje dzięki sile wyobraźni, zainspirowane opowieściami rodzinnymi oraz literaturą. Mimo wszechobecnego komunizmu, który przekształca ich świat, dorośli starają się uchronić dzieci, przekazując historie z dawnych czasów i starając się zachować tradycje w tym nowym, trudnym do zrozumienia świecie. Świat Any był prosty i powtarzalny, ale nigdy nudny – jak ktoś kiedyś powiedział, to była definicja Raju.