Niepamięć

Nazywam się Dariusz Suder, mam czterdzieści dziewięć lat. Noszę tytanową płytkę w czaszce, a duża część mojego życia jest dla mnie zagadką. Utraciłem wiele wspomnień bezpowrotnie, a wszystko wskazuje na to, że zbrodnie, których mogłem się dopuścić, są nie do wykluczenia.

Podinspektor Dariusz Suder, niedługo po spotkaniu polskich i niemieckich służb policyjnych w Szczecinie, wybiera się z rodziną do Berlina na służbowe spotkanie. Towarzyszą mu żona i córka.

Dwa miesiące później Suder wybudza się ze śpiączki w berlińskim szpitalu, nie pamiętając nic z przeszłości. Został postrzelony w głowę, a jego najbliżsi zginęli na parkingu przy autostradzie, nieopodal niewielkiej miejscowości pod Berlinem.

Kilka tygodni po zamachu na Sudera, akcja antynarkotykowa zorganizowana przez szczecińską policję i meklemburską Bundeskriminalamt kończy się katastrofą. Podczas strzelaniny dochodzi do eksplozji, w której ginie wielu funkcjonariuszy oraz członków gangu zaangażowanego w przemyt kokainy.

Wskazówki prowadzą w kierunku córki Sudera oraz osoby, która znała szczegóły operacji. Osób wtajemniczonych w akcję było niewiele, a Suder był jedną z nich.