(Nie)Dziennik

Dzienniki jednego z najbardziej cenionych polskich aktorów teatralnych i filmowych, Jacka Poniedziałka, odsłaniają jego zmagania z nałogiem, nieustannym głodem, niezaspokojonym ego oraz trudną rzeczywistością. To także głęboka refleksja nad światem teatru, polskim społeczeństwem oraz powracającymi narodowymi demonami.

Po zakończonym spektaklu Jacek Poniedziałek odczuwa ostry głód ludzi. Jest to czas, kiedy opadają wszelkie bariery, a jego nieokiełznane ego poszukuje spełnienia w relacjach, czułych słowach oraz kontaktach z innymi. Jego potrzeba szaleństwa, ucieczki od bólu oraz nadmiaru daje o sobie znać poprzez nadmierne picie, używki i szalone związki seksualne.

Jacek Poniedziałek, związany z Nowym Teatrem w Warszawie, jest absolwentem PWST w Krakowie, gdzie studiował pod okiem takich mistrzów jak Jan Peszek, Krystian Lupa i Jerzy Stuhr. Przez pięć lat działał w krakowskim Starym Teatrze i od 1990 roku występował w większości polskich spektakli w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego. Współpracował także z wieloma innymi uznanymi twórcami teatralnymi, takimi jak Michał Borczuch, Krzysztof Garbaczewski czy Jan Klata. Poniedziałek zajmuje się również reżyserią oraz przekładem literackim.