Nie wierzę w życie pozaradiowe

Marek Niedźwiecki, wyłącza mikrofon i z cichym krokiem opuszcza Myśliwiecką, by w domowym zaciszu znaleźć ukojenie. Tam czekają na niego płyty Billie Holiday, idealne na chwile melancholii, i Genesis, towarzyszące w momentach zadumy. Zanurza się w świat muzyki, otulony ciepłem szlafroka. Australia pozostaje dla niego mistycznym azylem, miejscem, które odwiedza myślami, uciekając od zgiełku radiowego życia. Przed snem chętnie sięga po amerykańskie horrory, które paradoksalnie pozwalają mu zasnąć spokojniej. Poza radiowym studiem woli pozostać niewidoczny. Swoje przemyślenia i doświadczenia zawarł w książce, którą wzbogacił licznymi fotografiami z własnego archiwum.