Medialne (r)ewolucje a komunikowanie społeczne

Autor książki stawia fundamentalne pytanie dotyczące związku między ewolucją wszechobecnych mediów, a sposobami komunikowania się społecznego. Komunikacja społeczna nie ogranicza się jedynie do ludzi; uczestniczą w niej także inteligentne maszyny, zdolne do wzajemnych interakcji. Rozwój technologii medialnych odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu wolnej myśli, nieskrępowanych idei, a nawet prowadzi do rewolucji społecznych.

Wraz z pojawieniem się nowych mediów, w języku pojawiają się świeże wyrażenia. Przykładowo, tradycyjne powiedzenie „urwał się komuś film” podczas dominacji telewizji, w erze komputerów zostało zamienione na „wykasować coś z pamięci”, a w momencie rozkwitu technologii mobilnych i internetu, kluczowe stało się pytanie „jesteś jeszcze online?”.

Książka zajmuje się również problematycznymi aspektami korzystania z internetu, jak vaguebooking, potrzeba przynależności, histrioniczne zaburzenie osobowości, trollowanie czy fałszywe wiadomości. Autor stawia tezę, że analiza relacji między komunikacją werbalną a niewerbalną prowadzi do zmiany tradycyjnych powiedzeń. Zamiast „gdy mówisz papą, nie pokazuj łapą”, proponuje: „gdy mówisz papą, pokazuj też łapą”. Choć gestykulacja podczas rozmowy może być kontrowersyjna dla niektórych tradycjonalistów, wzbogaca jednak komunikację, czyniąc ją bardziej naturalną i efektywną.