Mambo dżambo

Powieść "Mambo dżambo" autorstwa Ishmaela Reeda rozgrywa się w latach 20. XX wieku w Stanach Zjednoczonych, gdzie odżywają odwieczne konflikty mitologiczne pomiędzy Setem a Ozyrysem, a także historyczne spory pomiędzy Krzyżakami i templariuszami. W tle toczy się epidemia znana jako Dżes Gru, rozprzestrzeniająca się z Nowego Orleanu w kierunku Nowego Jorku, który doświadcza renesansu harlemskiego.

Kryzys pogłębia informacja prasowa o tajnej inwazji USA na Haiti, gdzie siły panteonu voodoo stawiają opór. Świat paranormalnych zjawisk zaczyna się zmieniać, co wyczuwa PaPa LaBas, astrodetektyw i szaman, prowadzący Kattedrę Mambo Dżambo. Rozpoczyna on śledztwo, aby zdemaskować spisek mający na celu wdrożenie androidów, które mogłyby podważyć morale Czarnych.

Tajemniczo znika Starożytna Księga Tota, klucz do ocalenia Ameryki. Tymczasem Walter Sfinks Mellon uruchamia mechanizmy prowadzące do Wielkiego Kryzysu, a Freud reaguje mdleniami. Opowieść Reeda, z jej charakterystycznymi zabiegami interpunkcyjnymi i swobodnym podejściem do historii, stanowi istotny fundament afrofuturyzmu. George Clinton, legenda tego nurtu, uważa, że twórczość Reeda zainspirowała zespoły takie jak Parliament i Funkadelic. "Mambo dżambo" wpłynęło również na białych autorów, będąc inspiracją dla utworów takich jak trylogia "Illuminatus !" Shei i Wilsona, "Starożytne wieczory" Mailera czy "Zachodnia kraina" Burroughsa.