Mam na imię Marytė

Powieść, oparta na prawdziwych wydarzeniach, rzuca światło na zapomniany fragment historii dotyczący wilczych dzieci w powojennej rzeczywistości. Po II wojnie światowej sieroty pochodzenia niemieckiego przemierzały Litwę w poszukiwaniu schronienia i jedzenia. Jedna z nich, mała Renata, ucieka z Prus Wschodnich i, starając się przetrwać, ukrywa swoją niemiecką tożsamość zarówno wśród lasów, jak i miejscowej ludności. Adoptując nowe życie, otrzymuje litewskie imię Maryte i przybranych rodziców. Jej historia jest przykładem tragicznych losów licznych uchodźców pruskich, którzy znaleźli się na Litwie. Powieść opiera się na autentycznych przeżyciach wilczych dzieci i ich rodzin.

Debiutancka książka Alvydasa Lepikasa, znana jako "Mam na imię Marysia", zdobyła tytuł najlepszej litewskiej książki w 2012 roku. Autor, który wcześniej zasłynął jako poeta, w swojej powieści wykorzystuje charakterystyczny liryczny styl, pełen plastycznych obrazów i przejmującej, rwanej narracji.