M jak morderca. Karol Kot - wampir z Krakowa

Pod koniec września 1964 roku, Kraków został wstrząśnięty serią brutalnych ataków, które wzbudziły lęk wśród mieszkańców. Pierwszą ofiarą był Maria P., zaatakowana nożem w przedsionku kościoła Sercanek. Dwa dni później, celem nożownika stała się Franciszka L., która również przeżyła napaść. Niestety, trzecia osoba nie miała tyle szczęścia — 29 września Maria P. została ponownie zaatakowana, i zmarła niedługo po przewiezieniu do szpitala.

Wydarzenia te wywołały falę paniki w całym mieście. Choć milicja starała się uspokoić obywateli, zaprzeczając plotkom o kolejnych napaściach w prasie, mieszkańcy Krakowa byli pełni obaw. Kobiety, przerażone możliwością kolejnych ataków, nosiły ochronne pokrywki od garnków pod płaszczami, by chronić się przed nożownikiem.

Luty 1966 roku przyniósł kolejną tragedię — tym razem ofiarą padł jedenastoletni chłopiec. Jego pogrzeb przerodził się w manifestację niezadowolenia społeczeństwa, które żądało szybkiego schwytania mordercy. Atmosfera była napięta, a milicja wciąż była bezsilna. W maju tego samego roku, Małgosia P. cudem uniknęła śmierci, choć napastnik pozostawił ją z wieloma ranami kłutymi, sądząc, że nie żyje.

Sprawa Karola Kota stała się symbolem zła, które ujawnia mroczne oblicze człowieka. Kota traktowano z nienawiścią; społeczeństwo domagało się jego powieszenia na Rynku Głównym bez procesu, podczas gdy milicja musiała go chronić przed linczem. Wszystko to działo się na tle uroczystości związanych z tysiącleciem chrztu Polski oraz obchodami organizowanymi przez partię. Wydarzenia te były bezprecedensowe i nie miały sobie równych w ówczesnej Polsce.

Przemysław Semczuk, znany dziennikarz i publicysta historyczny, po raz kolejny pokazuje swoje mistrzostwo w opisywaniu trudnych czasów PRL. Autor książek, takich jak „Wampir z Zagłębia” czy „Maluch. Biografia”, przybliża mroczne strony historii w swoich dziełach, jak m.in. „Czarna wołga. Kryminalna historia PRL”.