Ludzie na moście

Wisława Szymborska przez lata budowała napięcie wśród swoich czytelników, oczekujących na nowe publikacje. Jej tomik "Ludzie na moście" ukazał się aż dziesięć lat po "Wielkiej liczbie" z 1976 roku. Mimo że zawiera tylko 22 utwory, wiele z nich, takich jak "O śmierci bez przesady", "Do arki", "Jarmark cudów" czy "Głos w sprawie pornografii", znalazło trwałe miejsce w kanonie polskiej literatury poetyckiej. Wiersze te powstały w kluczowym momencie - podczas nasilającego się w Polsce ruchu sprzeciwu wobec socjalistycznej rzeczywistości, stanu wojennego oraz trudnych lat 80. Choć bezpośrednie odniesienia do ówczesnej sytuacji politycznej są w nich ograniczone, Szymborska trafnie zauważa w słynnym wierszu "Dzieci epoki", że „Chcesz czy nie chcesz, (...) o czym mówisz, ma rezonans, / o czym milczysz, ma wymowę / tak czy owak polityczną”. Te dzieła, nagrodzone przez podziemną Solidarność, pomimo subtelności zawierają silny przekaz polityczny.