Listy do dzieci

W młodości bardzo lubiłam prozę C. S. Lewisa. Byłam zachwycona "Opowieściami z Narnii" i fantastycznym światem w nim wykreowanym, nieco później przeczytałam też "Listy starego diabła do młodego", które wprawiły mnie w stan refleksji i dały ogromną przyjemność z czytania. Żałuję bardzo, że po "Listy do dzieci" sięgnęłam dopiero teraz. Szczęśliwie, ten mały, ale mądry zbiór listów nie umknął mi całkowicie. <br> Swoim najmłodszym korespondentom Lewis udziela rad, które nie wydają się być radami, unika też nadmiernego moralizowania i prostych odpowiedzi. W miarę jak on sam i ludzie, którzy do niego piszą, starzeją się, jego uwagi stają się nieco bardziej bezpośrednie, nieco bardziej dojrzałe. Dotyczą one różnorodnych kwestii - od spraw codziennych, po bycie pisarzem.<br> Jego słowa są uprzejme i ciepłe nawet w przypadku złożonych kwestii, bardzo smutnych spraw (umierająca żona) czy najbardziej niepokojących (zbliżający się koniec jego samego). Czuć, że do każdego listu podchodzi personalnie i wkłada w nie całą swoją uwagę. Pokazuje to jak bardzo empatycznym jest człowiekiem. Styl Lewisa zawsze jest elegancki, klarowny, a książkę czyta się jak najlepsze momenty "Opowieści z Narnii".<br> Z pewnością gdybym była dużo młodsza, ta lektura byłaby dla mnie dużo bardziej formacyjna. Wiele jest przemyśleń Lewisa, które zdecydowanie będą wartościowe dla młodych odbiorców, ale myślę, że i dorośli czytelnicy "Listów do dzieci" wyciągną coś dla siebie z lektury. Żałuję też, że nie czytałam tego równolegle do "Opowieści z Narnii", ponieważ z pewnością mogłabym wyciągnąć i z jednej, i z drugiej lektury o wiele więcej.<br> Na samym końcu chciałabym pozdrowić Clive'a Staplesa Lewisa - gdziekolwiek jesteś zacny człowieku, trzymaj się ciepło. Zostawiłeś dla nas mnóstwo wartościowych prac, które edukują kolejne pokolenia. Myślę, że twoja obecność na tej planecie była dla ludzkości błogosławieństwem. <br> Satysfakcjonująca lektura. Polecam, nie tylko fanom twórczości Lewisa, choć warto co nieco wiedzieć o świecie Narnii przed lekturą "Listów do dzieci".

Jest tak wiele powodów, aby polecić "Listy do dzieci", że aż nie wiem od czego zacząć. Przeczytałem ten zbiorek wraz z córką (wielką fanką "Opowieści z Narnii"), zaraz po ukazaniu się polskiego wydania. Uważam, że każda minuta była warta poświęcenia. Wiele do tej pory było ciepłych słów na temat C. S. Lewisa, także i na temat tej pozycji. Po lekturze muszę przyznać, że jestem całkowicie w stanie zrozumieć, dlaczego był tak uwielbianym autorem i skąd wziął się jego fenomen.<br> Opowiedzieć coś odkrywczego o tym brytyjskim autorze nie jest wcale łatwe - wydaje się, że jego proza do dziś jest omawiana i ceniona na całym świecie, także i u nas w Polsce. W dobie popularnych powieści takich jak "Harry Potter", które niewiele mają w sobie do zaoferowania poza czarowaniem i efektownymi walkami, miło wiedzieć, że tacy wartościowi autorzy jak C. S. Lewis są nadal na topie. Bardzo cieszę się, że "Listy do dzieci" zostały wydane w Polsce.<br> Nie mam wiele składnych myśli do przekazania, po prostu mogę powiedzieć, że czuję satysfakcję z lektury "Listów do dzieci". Odpowiedzi Lewisa są zachęcające, pouczające. Podoba mi się, jak często zachęca dzieci do pisania własnych opowieści z Narnii. Odpowiada na wiele pytań dotyczących książek z Narnii, co jest miłe, bo każda fanka i fan Narnii chciałaby dowiedzieć się czegoś więcej.<br> Z "Listów do dzieci" ujawnia się obraz bardzo ciepłego, mądrego i uprzejmego chrześcijanina, którym Lewis zdecydowanie był. Podziwiam bardzo jego cierpliwość i empatię jaką płyną z korespondencji. Sam nie mam aż tak dużej czułości do dzieci, ale myślę, że po lekturze tych listów, patrzę trochę inaczej na moją latorośl.<br> Idealna lektura dla rodziców i dzieci. Lewis bardzo mądrze pisze - tak, że każdy może się od niego czegoś nauczyć Moje dziecko uzyskało też gros odpowiedzi, na pytania dotyczące "Opowieści z Narnii". Szczerze polecam, bardzo przyjemna lektura

W młodości bardzo lubiłam prozę C. S. Lewisa. Byłam zachwycona "Opowieściami z Narnii" i fantastycznym światem w nim wykreowanym, nieco później przeczytałam też "Listy starego diabła do młodego", które wprawiły mnie w stan refleksji i dały ogromną przyjemność z czytania. Żałuję bardzo, że po "Listy do dzieci" sięgnęłam dopiero teraz. Szczęśliwie, ten mały, ale mądry zbiór listów nie umknął mi całkowicie. <br> Swoim najmłodszym korespondentom Lewis udziela rad, które nie wydają się być radami, unika też nadmiernego moralizowania i prostych odpowiedzi. W miarę jak on sam i ludzie, którzy do niego piszą, starzeją się, jego uwagi stają się nieco bardziej bezpośrednie, nieco bardziej dojrzałe. Dotyczą one różnorodnych kwestii - od spraw codziennych, po bycie pisarzem.<br> Jego słowa są uprzejme i ciepłe nawet w przypadku złożonych kwestii, bardzo smutnych spraw (umierająca żona) czy najbardziej niepokojących (zbliżający się koniec jego samego). Czuć, że do każdego listu podchodzi personalnie i wkłada w nie całą swoją uwagę. Pokazuje to jak bardzo empatycznym jest człowiekiem. Styl Lewisa zawsze jest elegancki, klarowny, a książkę czyta się jak najlepsze momenty "Opowieści z Narnii".<br> Z pewnością gdybym była dużo młodsza, ta lektura byłaby dla mnie dużo bardziej formacyjna. Wiele jest przemyśleń Lewisa, które zdecydowanie będą wartościowe dla młodych odbiorców, ale myślę, że i dorośli czytelnicy "Listów do dzieci" wyciągną coś dla siebie z lektury. Żałuję też, że nie czytałam tego równolegle do "Opowieści z Narnii", ponieważ z pewnością mogłabym wyciągnąć i z jednej, i z drugiej lektury o wiele więcej.<br> Na samym końcu chciałabym pozdrowić Clive'a Staplesa Lewisa - gdziekolwiek jesteś zacny człowieku, trzymaj się ciepło. Zostawiłeś dla nas mnóstwo wartościowych prac, które edukują kolejne pokolenia. Myślę, że twoja obecność na tej planecie była dla ludzkości błogosławieństwem. <br> Satysfakcjonująca lektura. Polecam, nie tylko fanom twórczości Lewisa, choć warto co nieco wiedzieć o świecie Narnii przed lekturą "Listów do dzieci".

Jest tak wiele powodów, aby polecić "Listy do dzieci", że aż nie wiem od czego zacząć. Przeczytałem ten zbiorek wraz z córką (wielką fanką "Opowieści z Narnii"), zaraz po ukazaniu się polskiego wydania. Uważam, że każda minuta była warta poświęcenia. Wiele do tej pory było ciepłych słów na temat C. S. Lewisa, także i na temat tej pozycji. Po lekturze muszę przyznać, że jestem całkowicie w stanie zrozumieć, dlaczego był tak uwielbianym autorem i skąd wziął się jego fenomen.<br> Opowiedzieć coś odkrywczego o tym brytyjskim autorze nie jest wcale łatwe - wydaje się, że jego proza do dziś jest omawiana i ceniona na całym świecie, także i u nas w Polsce. W dobie popularnych powieści takich jak "Harry Potter", które niewiele mają w sobie do zaoferowania poza czarowaniem i efektownymi walkami, miło wiedzieć, że tacy wartościowi autorzy jak C. S. Lewis są nadal na topie. Bardzo cieszę się, że "Listy do dzieci" zostały wydane w Polsce.<br> Nie mam wiele składnych myśli do przekazania, po prostu mogę powiedzieć, że czuję satysfakcję z lektury "Listów do dzieci". Odpowiedzi Lewisa są zachęcające, pouczające. Podoba mi się, jak często zachęca dzieci do pisania własnych opowieści z Narnii. Odpowiada na wiele pytań dotyczących książek z Narnii, co jest miłe, bo każda fanka i fan Narnii chciałaby dowiedzieć się czegoś więcej.<br> Z "Listów do dzieci" ujawnia się obraz bardzo ciepłego, mądrego i uprzejmego chrześcijanina, którym Lewis zdecydowanie był. Podziwiam bardzo jego cierpliwość i empatię jaką płyną z korespondencji. Sam nie mam aż tak dużej czułości do dzieci, ale myślę, że po lekturze tych listów, patrzę trochę inaczej na moją latorośl.<br> Idealna lektura dla rodziców i dzieci. Lewis bardzo mądrze pisze - tak, że każdy może się od niego czegoś nauczyć Moje dziecko uzyskało też gros odpowiedzi, na pytania dotyczące "Opowieści z Narnii". Szczerze polecam, bardzo przyjemna lektura