Listonoszka z Apulii

Francesca Giannone, w rozmowie z "Corriere della Sera", wspomina moment, gdy znalazła wizytówkę swojej prababci Anny w starej szufladzie. Choć wiedziała kim była Anna, nie znała głębiej jej historii, ukrytej wśród notatek, zdjęć, dokumentów i listów, jak życie czekające na opowiedzenie.

Akcja tej powieści rozgrywa się w latach trzydziestych we Włoszech, w niewielkiej społeczności na południu kraju, gdzie zjawia się Anna — kobieta z północy, zupełnie niepasująca do tamtejszych zwyczajów. Odmienne od innych, Anna uwielbia literaturę, biegle mówi po francusku, unika kościoła, plotek, a przede wszystkim wyraża swoje zdanie bez zahamowań. Jej śmiałość nie kończy się na słowach; zostaje listonoszką, co jest niecodzienne dla kobiety w jej czasach.

Anna dostarcza korespondencję pełną emocji: listy miłosne, pocztówki, dokumenty urzędowe, wiadomości z frontu oraz od emigrantów. Rozmawia z mieszkańcami, dla niepiśmiennych stając się ich głosem i piórem, przez co staje się najbardziej zorientowaną osobą w Lizzanello.

Ta uznana i wielokrotnie nagradzana powieść Giannone nie tylko rysuje sylwetkę kobiety dążącej do wolności, ale ukazuje również trzy dekady historii włoskiej rodziny i miasteczka, na tle rosnącego w siłę faszyzmu, wojny i przemian społecznych. Jest to opowieść o ludziach i czasach, o tajemnicach skrywanych przez lata oraz miłościach niemożliwych, które mimo wszystko zaistniały, choć nie miały szans się spełnić.