Latem, o tej samej porze

„Latem o tej samej porze” to druga książka autorki, którą przeczytałam i znowu się nie zawiodłam. Przyznam, że podobała mi się nawet bardziej niż „Nora, tego nie ma w scenariuszu”. Oczekiwałam letniego romansu z motywem drugiej szansy i dokładnie to otrzymałam.

Dla mnie jest to idealna książka na wakacje. Akcja książki toczy się głównie w małym, nadmorskim miasteczku. Autorka świetnie oddała klimat małej mieściny, gdzie wszyscy się znają. Temat oceanu jest bardzo ważny dla głównej bohaterki i on również został dobrze napisany.

Głównym elementem książki jest romans, który bardzo mi się spodobał. Sam i Wyatt znają się od dzieciństwa, razem spędzali każde wakacje właśnie w tym miasteczku. Jak możecie się spodziewać, zakochują się sobie i zaczynają tworzyć parę. Pewien incydent sprawia, że oddalają się od siebie i kontakt się im urywa. Kilkanaście lat później Sam wraca do nadmorskiego domku, by poczynić przygotowania do ślubu, który ma się odbyć w tej okolicy. Tylko że jej narzeczonym nie jest Wyatt, a idealny (🙄) lekarz Jack. Pech chciał, że tego lata wakacje spędza tam również jej dawna miłość…

Tak jak nie lubię Jacka, bo jest samolubnym i egoistycznym gnojkiem, to Wyatta bardzo lubię. Gdy tylko pojawiły się pierwsze rozdziały z jego dzieciństwa to zapałałam do niego sympatią. Tryska energią, jest pomocnym, troskliwym i zabawnym mężczyzną, a do tego jest muzykiem 🫠 Od razu da się zauważyć, że główna bohaterka nie jest mu obojętna, mimo tylu lat rozłąki. Jednak szanuję jej szczęście i nie próbuje na siłę wejść między nią a jej narzeczonego.

Autorka umożliwia nam podróż w przeszłość, by poznać poczynania bohaterów w dzieciństwie. Mamy okazję obserwować, jak zaczęła się ich relacja, jak wyglądała i co doprowadziło do obecnego stanu.

Jak łatwo się domyślić punktem zwrotnym jest moment, gdy Sam zdaje sobie sprawę, że jest nieszczęśliwa w obecnym związku i mimo że ma wszystko, to nie ma nic. Książka okropnie schematyczna i przewidywalna, ale czy mi to przeszkadzało? Absolutnie nie.

Jest to przyjemna, krótka i wakacyjna opowieść o udawaniu kogoś kimś się nie jest, byleby zadowolić partnera oraz o miłości dwóch dusz, które połączył ocean. Mogę śmiało polecić wam ten tytuł.