La figure du Juif errant dans la prose francaise du XX siecle

Monografia ta oferuje semiologiczną oraz semio-pragmatyczną analizę postaci Żyda wiecznego tułacza, bazując na pięciu francuskich utworach prozatorskich z XX wieku. Głównym celem badawczym jest określenie, jak bardzo tradycyjne rozumienie tej postaci wpłynęło na przedstawienia w literaturze, które koncentrują się wokół postaci nieśmiertelnego włóczęgi. Analiza ta ma również na celu ocenę, czy przekonanie o zmierzchu mitu jest nadal aktualne w kontekście współczesnej literatury francuskiej. Dodatkowo publikacja pokazuje, jakie relacje rozwijają się między analizowaną postacią a odbiorcą w trakcie procesu czytania. Istotnym elementem analizy jest zbadanie systemu narracyjnego, aby zrozumieć, na ile zastosowane techniki narracyjne mogą wpływać na antysemicki odbiór postaci Tułacza.