Kwiaty polskie

"Kwiaty polskie" to dzieło, które zajmuje wyjątkowe miejsce w polskiej literaturze. Napisane w formie poetyckiej, inspiruje się romantycznymi poematami dygresyjnymi charakterystycznymi dla twórczości Adama Mickiewicza. Narracja prowadzi nas przez burzliwe dzieje Polski w pierwszej połowie XX wieku, ukazane z perspektywy narratora oraz kluczowych postaci, Ignacego Dziewierskiego i jego wnuczki Anieli. Utwór wyróżnia się niebanalnym gatunkowym podejściem, koncentrując się bardziej na aspektach lirycznych, dygresjach i ironii, zamiast na typowej centralnej fabule. "Kwiaty polskie" są uznawane za jedne z najważniejszych i najbardziej enigmatycznych manifestacji patriotyzmu oraz miłości do ojczystego języka w polskiej literaturze. To lektura, która często towarzyszy edukacji w szkołach średnich. Autor, Julian Tuwim (1894-1953), był wybitnym poetą i satyrykiem okresu międzywojennego. Jako członek grupy poetyckiej Skamander, Tuwim również przyczynił się do rozwoju polskiej sceny literackiej poprzez twórczość teatralną, pieśni i felietony.