Księga śmiechu i zapomnienia

"Księga śmiechu i zapomnienia" autorstwa Milana Kundery to powieść, którą sam autor określa jako wariację, co przywołuje na myśl muzyczne odniesienia; Kundera eksploruje tutaj niedookreślony temat, rozwijając go przez siedem odrębnych opowieści. Choć mogłoby się wydawać, że motywem przewodnim jest śmiech i zapomnienie, jest to tylko wierzchołek wielowymiarowej narracji.

Styl pisarza jest rozpoznawalny, a jego sposób prowadzenia fabuły łączy wątki erotyczno-miłosne z realizmem, który momentami nabiera magicznych cech. Tło historyczne powieści stanowi komunistyczna Czechosłowacja, a filozoficzne i egzystencjalne pytania pojawiają się tutaj z lekkością i wdziękiem. Bohaterowie zmierzają się z codziennymi problemami, które są pretekstem do podjęcia rozważań na różne tematy. Każde z tych rozważań traci ostrość, gdy tylko pojawia się kolejna możliwość postawienia pytania.

Z tej książki dowiadujemy się, na czym polega uczucie „litost”, które według Kundery jest kluczem do zrozumienia ludzkiej duszy. Choć sam autor nie rości pretensji do pełnego zrozumienia jej istoty, wydaje się być z nią na pewien sposób zaznajomiony. "Księga śmiechu i zapomnienia" fascynuje swoją oryginalnością i klarownością, zapraszając czytelnika do głębszego zanurzenia się w jej rzeczywistość.

Zdaniem pisarzy takich jak John Updike i krytyków tamtego okresu jak John Leonard z „New York Timesa”, książka ta jest zbiorem różnych form: baśni, eseju krytycznoliterackiego, traktatu politycznego, książki muzykologicznej i autobiografii, i to wszystko składa się na jej całkowitą genialność.

Co do autora, Milan Kundera, urodził się w 1929 roku w Czechach i stał się jednym z najbardziej znanych pisarzy czeskiego pochodzenia. Był uczestnikiem Praskiej Wiosny, dwukrotnie wstępował do Czeskiej Partii Komunistycznej, z której był wydalany. W 1975 roku zdecydował się na emigrację do Francji, gdzie w 1981 roku przyjął obywatelstwo francuskie. Od 1990 roku pisze wyłącznie po francusku, często odmawiając tłumaczenia swoich nowych dzieł na język czeski. Wśród jego najważniejszych dzieł są takie powieści jak "Żart", "Śmieszne miłości", "Życie jest gdzie indziej", "Księga śmiechu i zapomnienia", "Nieznośna lekkość bytu" i "Nieśmiertelność", oraz esej "Sztuka powieści".