Wrzaskliwość

W tej fascynującej opowieści spotykamy się z Franciszkiem Łutem, którego młodzieńcze wspomnienia pełne są fascynacji katechetką oraz odkrywających się pragnień, które towarzyszyć nam będą do końca książki. Jako dorosły człowiek Franciszek żyje z prostytutką, jednocześnie starając się znaleźć artystyczne spełnienie jako gitarzysta obsługujący gości agencji towarzyskiej. Jest postacią łączącą w sobie cechy Don Juana i Janka Pradery, romantycznego kochanka, który mimo popularności wśród kobiet, potrafi zapanować nad swoimi pragnieniami, świadomy ich potencjalnie niszczycielskich konsekwencji.

To właśnie jego zasady sprawiają, że czytelnik odczuwa sympatyzowanie z Franciszkiem. Lecz gdy już zaczynamy go lubić za jego sposób bycia i poglądy, autor wprowadza element, który określa jako tytułową "wrzaskliwość" – wewnętrzny głos niepozwalający na odnalezienie spokoju, za każdym razem wyczulony na hipokryzję otaczającego świata. W duchu Edwarda Stachury, Franciszek opuszcza znajome miejsca, by wędrować przez Polskę w poszukiwaniu samego siebie oraz harmonii w myślach, które nieustannie go dręczą.

Podczas swej wędrówki Franciszek trafia do rodzinnego domu, pracuje w magazynie przenosząc paczki, a później jako dziennikarz pod pseudonimem Franca, działając w tabloidzie jako reporter specjalny. Poznajemy go jako namiętnego kochanka, szczególnie zainteresowanego kobietami starszymi od siebie. Jego skomplikowane perypetie stają się swoistym lustrem dla naszych własnych poszukiwań w skomplikowanej rzeczywistości współczesnego świata. Świata, w którym jednostka wrażliwa może odnaleźć szaleństwo jako jedyną alternatywę dla nieuchwytnego spokoju.

Choć może się wydawać, że Franciszek błąka się po świecie bez celu, w rzeczywistości dobrze wie, czego pragnie – porozumienia ze sobą, prawdziwego, odwzajemnionego uczucia, swobody artystycznej ekspresji oraz otwartości ze strony innych. Jego oczekiwania względem świata są jednak wysokie, niemal utopijne. Współczesny romantyk niczym bohater z czasów Mickiewicza, chce zarówno uwagi, jak i uznania, dzieląc się przy tym swoim największym skarbem – duszą. To postać, z którą można się utożsamiać i którą można pokochać, nawet gdy popełnia błędy. W polskiej literaturze nieczęsto spotykamy się z tak złożonym, pięknym i oryginalnym bohaterem.