Turniej w Gorlanie. Zwiadowcy. Wczesne lata. Księga 1

Książka ta jest prequelem do popularnej serii "Zwiadowcy", skupia się na przeszłości strażników Halta i Crowleya, mentorów z oryginalnej serii. Zaczyna się bezpośrednio po opowiadaniu zatytułowanym "Hibernijczyk", opublikowanym w jedenastej książce serii "Zwiadowcy" Zaginione historie". Opowiadanie to było wszystkim, co John Flanagan zamierzał napisać, ale w końcu napisał na jego temat całą książkę, a także towarzyszący mu prequel.

W Araluenie, kraju, do którego trafiają w tym czasie, panuje niepokój. Król jest stary i słaby, a rada chciwych baronów przekonała go, że jego syn, książę Duncan, nie jest gotowy do sprawowania władzy i jest zbyt młody. Został wysłany w północne rejony, gdzie był z dala od władzy. Crowley wpadł na pomysł, by wcielić Duncana w rolę przeciwnika Morgaratha. W opowiadaniu dochodzi do starcia z przebiegłym baronem Morgarathem i jego ludźmi. Choć nie mogą tego udowodnić, wierzą, że Morgarath próbuje przejąć tron. Zastępuje on Korpus Strażników - siły, które w normalnych warunkach są lojalne wobec króla. Crowley jest jednym z nielicznych, którzy nadal są mu wierni. Podczas gdy Halt i Crowley podróżują razem, przechwytują posłańca, który niesie dowód, którego potrzebują, a także listę ostatnich Rangers, które mają być zwolnione. Zaczynają z drugiej części tego planu, rekrutacja wszystkich strażników. Leander jest bardziej doświadczonym strażnikiem, który od początku jest podejrzliwy, ale zgadza się do nich dołączyć, gdy ujawniają mu plan. Następny jest strażnik i muzyk Berrigan. Znajdują go w tawernie, atakowanego przez siły lojalne wobec barona. Pomagają mu, a on jako kolejny dołącza do nich. Następnie robią sobie przerwę i idą po konia dla Halta. Konie strażników są hodowane z myślą o ogromnej szybkości i wytrzymałości. Po krótkim postoju ruszają w dalszą drogę, by odnaleźć strażnika Egona. Crowley znajduje go i jest zaskoczony, że zaczął pić. Wścieka się na Crowleya, który w końcu go bije, a potem wrzuca do rzeki. Po tym wszystkim siada i rozmawia. Wystarczy pięć minut, by nakreślić plan, a Egon również staje po ich stronie. Ten czyn pomaga wszystkim wybrać Crowleya na przywódcę ich rosnącej grupy. Następnie podchodzą do młodego barona Aralda i proszą go o wsparcie. Ten, poznawszy ich plan, udziela im go z całego serca, a strażnik z jego lenna, Farrell, również się do nich przyłącza. Następnie Halt i Crowley spotykają się ze swoim dawnym mentorem i przyjacielem, Pritchardem, starszym mężczyzną, który zgłasza się na ochotnika, by zostać szpiegiem w zamku Morgaratha. Po tym, dzielą się, Halt i Crowley będzie ratować prawdziwego Duncana, a inni będą brać fałszywego w niewolę. Planują spotkać się z baronem Araldem na dorocznym turnieju joustingowym, gdzie zamierzają zdemaskować Morgaratha.

Uważam, że ta książka była bardzo dobra. Świetne rozszerzenie wspaniałej serii. W przeciwieństwie do wielu prequeli, które mogą się znudzić, bo wiadomo już, co się stanie, ta była bardzo dobra, nadal z wieloma zwrotami akcji, wprowadzając kilka nowych postaci i dając trochę tła dla innych. Była pełna akcji, ale w częściach, w których jej nie było, autor podawał szczegóły i wizualizacje, które sprawiały, że miało się wrażenie, że się tam jest. John Flanagan przenosi nas na nowy poziom we wszystkich swoich książkach, pozwalając nam poczuć to, co się dzieje, czy to siedząc przy ognisku, czy zaraz po bitwie, czy w jakiejkolwiek innej sytuacji.
Polecam tę książkę każdemu, kto czytał oryginalną serię. Bez niej nie miałaby ona sensu, więc trzeba ją najpierw przeczytać. Jednak większości osób powyżej 12 roku życia poleciłbym serię, a dopiero potem tę książkę. Mnie się podobała, mojemu młodszemu bratu się podobała i mojemu tacie się podobała. Poza tym, jak wynika z innych recenzji, wielu, wielu innym osobom podobała się ona tak samo jak mnie.

Mam nadzieję, że John Flanagan nadal będzie tworzył książki, czy to w tej serii, czy w serii Brotherband, której jest również autorem. Jeśli jeszcze nie próbowałeś czytać książek tego autora, zdecydowanie polecam każdą z książek z tego świata.

Kocham Johna Flanagana, można powiedzieć, że mam lekką obsesję na punkcie jego książek. W swojej kolekcji mam ponad 20 książek tego autora. Kiedy usłyszałam o tej nowej serii, zamówiłam książkę w przedsprzedaży, kiedy tylko mogłam. Po miesiącach oczekiwania nadszedł wreszcie ten moment, gdy otrzymałam swój egzemplarz książki "Turniej w Gorlanie".

Historia rozpoczyna się zaraz po opowiadaniu Człowiek z Hibernii. Jest to czas, zanim Will w ogóle się urodził. Crowley i Halt zaprzyjaźnili się, a to dobrze, bo potrzebują siebie nawzajem, by powstrzymać Morgaratha. Przeniknął do korpusu łowców i robi wszystko, co w jego mocy, aby zniszczyć Szarych Łowców od środka. Aby go powstrzymać, Crowley i Halt wyruszają na poszukiwanie kilku łowców, którzy podobnie jak Crowley padli ofiarą planów Morgaratha, mających na celu skompromitowanie łowców oraz księcia koronnego. Muszą udać się do Gorlan, aby zdemaskować Morgaratha podczas dorocznego turnieju. Ale czy jest ich wystarczająco dużo i czy starczy na to czasu? Kto to powie?

Długo zwlekałem z napisaniem tej recenzji. Jak mogłabym wyrazić swoją opinię o tej książce, skoro już dawno straciłam zdolność obiektywnego spojrzenia na twórczość Johna Flanagana?

Chciałabym zacząć od bohaterów. Jeśli Flanagan jest z czegoś znany, to z wielu różnorodnych postaci. Halt, dla każdego, kto czytał książki o Szarym Łowcy, może być opisany jednym słowem: zrzędliwy. Ale za każdą postacią kryje się o wiele więcej. Są one niezwykle wielowarstwowe, zwłaszcza jak na serię książek dla dzieci, i to właśnie sprawia, że czyta się je z taką przyjemnością. Również w tej książce nie zabrakło ciekawych postaci. Szczególnie miłe jest to, że akcja tej książki rozgrywa się kilka lat przed pierwszą książką "Grey Hunter". Oznacza to, że wszyscy bohaterowie serii są teraz o dwadzieścia lat młodsi. Oczywiście, znamy ich tylko jako doświadczonych dorosłych, więc bardzo interesujące jest zobaczyć, jak te postacie tego doświadczają.

Czytanie tej lektury sprawiło mi wiele radości. Każde miejsce, które odwiedzili Łowcy, każdą osobę, którą spotkali - prawie wszystkie z nich znasz. Halt i Crowley udają się z wizytą do młodego barona Aralda i spotykają Łowcę, który uczy Willa bycia muzykiem, ale co najważniejsze, w tej części Morgarath jest nadal baronem. Księga 1 Szarego Łowcy rozpoczyna się wiele lat po wygnaniu Morgaratha, a ta książka wyjaśnia to wygnanie. To bardzo miłe, że ta legenda, która jest szczególnie ważna dla kilku pierwszych książek, została wreszcie opowiedziana we właściwy sposób!

Oczywiście, jest jeden mały mankament, który nie pozwolił mi przyznać książce pełnej liczby punktów. W pewnym momencie Crowley znajduje listę 12 nazwisk, wśród których - jak twierdzi - jest on sam. Następnie spędzają resztę książki na poszukiwaniu 12 mężczyzn z listy. Tak, dobrze przeczytaliście. Na liście jest 11 nazwisk plus nazwisko Crowleya, ale Crowley szuka 12. I znajduje 12! Może źle przeczytałem jakieś zdanie i na liście było 13 nazwisk, albo nie było na niej Crowleya, ale z tego, co wiem, tak nie jest. Szczerze mówiąc, bardzo mnie to irytowało, ale nie umniejsza to faktu, że książka jest świetna!

Zdecydowanie polecam tę historię wszystkim fanom "Zwiadowców", gdyż jest to zdecydowanie uzupełnienie serii. Tak, drodzy państwo, prequel, który coś wnosi. Ja też byłam zaskoczona! Tylko nie myślcie, że ponieważ jest to prequel, musicie go przeczytać przed pierwszą częścią serii "Greyhunter". Ta książka zawiera spoilery dotyczące czyjejś przeszłości, o której w normalnej serii dowiadujemy się dopiero w ósmej części. Ponadto książka ta jest kontynuacją opowiadania "Człowiek z Hibernii", które znajduje się w jedenastej części, więc należy ją najpierw przeczytać.

Cóż innego mogę powiedzieć o tej książce, poza tym, że była dobra? Flanagan jest, w moich oczach, absolutnym geniuszem, a ta książka po raz kolejny to udowadnia. Dlatego nie mogę się doczekać drugiej części tej prequelowej duologii!

Książka ta jest prequelem do popularnej serii "Zwiadowcy", skupia się na przeszłości strażników Halta i Crowleya, mentorów z oryginalnej serii. Zaczyna się bezpośrednio po opowiadaniu zatytułowanym "Hibernijczyk", opublikowanym w jedenastej książce serii "Zwiadowcy" Zaginione historie". Opowiadanie to było wszystkim, co John Flanagan zamierzał napisać, ale w końcu napisał na jego temat całą książkę, a także towarzyszący mu prequel.

W Araluenie, kraju, do którego trafiają w tym czasie, panuje niepokój. Król jest stary i słaby, a rada chciwych baronów przekonała go, że jego syn, książę Duncan, nie jest gotowy do sprawowania władzy i jest zbyt młody. Został wysłany w północne rejony, gdzie był z dala od władzy. Crowley wpadł na pomysł, by wcielić Duncana w rolę przeciwnika Morgaratha. W opowiadaniu dochodzi do starcia z przebiegłym baronem Morgarathem i jego ludźmi. Choć nie mogą tego udowodnić, wierzą, że Morgarath próbuje przejąć tron. Zastępuje on Korpus Strażników - siły, które w normalnych warunkach są lojalne wobec króla. Crowley jest jednym z nielicznych, którzy nadal są mu wierni. Podczas gdy Halt i Crowley podróżują razem, przechwytują posłańca, który niesie dowód, którego potrzebują, a także listę ostatnich Rangers, które mają być zwolnione. Zaczynają z drugiej części tego planu, rekrutacja wszystkich strażników. Leander jest bardziej doświadczonym strażnikiem, który od początku jest podejrzliwy, ale zgadza się do nich dołączyć, gdy ujawniają mu plan. Następny jest strażnik i muzyk Berrigan. Znajdują go w tawernie, atakowanego przez siły lojalne wobec barona. Pomagają mu, a on jako kolejny dołącza do nich. Następnie robią sobie przerwę i idą po konia dla Halta. Konie strażników są hodowane z myślą o ogromnej szybkości i wytrzymałości. Po krótkim postoju ruszają w dalszą drogę, by odnaleźć strażnika Egona. Crowley znajduje go i jest zaskoczony, że zaczął pić. Wścieka się na Crowleya, który w końcu go bije, a potem wrzuca do rzeki. Po tym wszystkim siada i rozmawia. Wystarczy pięć minut, by nakreślić plan, a Egon również staje po ich stronie. Ten czyn pomaga wszystkim wybrać Crowleya na przywódcę ich rosnącej grupy. Następnie podchodzą do młodego barona Aralda i proszą go o wsparcie. Ten, poznawszy ich plan, udziela im go z całego serca, a strażnik z jego lenna, Farrell, również się do nich przyłącza. Następnie Halt i Crowley spotykają się ze swoim dawnym mentorem i przyjacielem, Pritchardem, starszym mężczyzną, który zgłasza się na ochotnika, by zostać szpiegiem w zamku Morgaratha. Po tym, dzielą się, Halt i Crowley będzie ratować prawdziwego Duncana, a inni będą brać fałszywego w niewolę. Planują spotkać się z baronem Araldem na dorocznym turnieju joustingowym, gdzie zamierzają zdemaskować Morgaratha.

Uważam, że ta książka była bardzo dobra. Świetne rozszerzenie wspaniałej serii. W przeciwieństwie do wielu prequeli, które mogą się znudzić, bo wiadomo już, co się stanie, ta była bardzo dobra, nadal z wieloma zwrotami akcji, wprowadzając kilka nowych postaci i dając trochę tła dla innych. Była pełna akcji, ale w częściach, w których jej nie było, autor podawał szczegóły i wizualizacje, które sprawiały, że miało się wrażenie, że się tam jest. John Flanagan przenosi nas na nowy poziom we wszystkich swoich książkach, pozwalając nam poczuć to, co się dzieje, czy to siedząc przy ognisku, czy zaraz po bitwie, czy w jakiejkolwiek innej sytuacji.
Polecam tę książkę każdemu, kto czytał oryginalną serię. Bez niej nie miałaby ona sensu, więc trzeba ją najpierw przeczytać. Jednak większości osób powyżej 12 roku życia poleciłbym serię, a dopiero potem tę książkę. Mnie się podobała, mojemu młodszemu bratu się podobała i mojemu tacie się podobała. Poza tym, jak wynika z innych recenzji, wielu, wielu innym osobom podobała się ona tak samo jak mnie.

Mam nadzieję, że John Flanagan nadal będzie tworzył książki, czy to w tej serii, czy w serii Brotherband, której jest również autorem. Jeśli jeszcze nie próbowałeś czytać książek tego autora, zdecydowanie polecam każdą z książek z tego świata.

Kocham Johna Flanagana, można powiedzieć, że mam lekką obsesję na punkcie jego książek. W swojej kolekcji mam ponad 20 książek tego autora. Kiedy usłyszałam o tej nowej serii, zamówiłam książkę w przedsprzedaży, kiedy tylko mogłam. Po miesiącach oczekiwania nadszedł wreszcie ten moment, gdy otrzymałam swój egzemplarz książki "Turniej w Gorlanie".

Historia rozpoczyna się zaraz po opowiadaniu Człowiek z Hibernii. Jest to czas, zanim Will w ogóle się urodził. Crowley i Halt zaprzyjaźnili się, a to dobrze, bo potrzebują siebie nawzajem, by powstrzymać Morgaratha. Przeniknął do korpusu łowców i robi wszystko, co w jego mocy, aby zniszczyć Szarych Łowców od środka. Aby go powstrzymać, Crowley i Halt wyruszają na poszukiwanie kilku łowców, którzy podobnie jak Crowley padli ofiarą planów Morgaratha, mających na celu skompromitowanie łowców oraz księcia koronnego. Muszą udać się do Gorlan, aby zdemaskować Morgaratha podczas dorocznego turnieju. Ale czy jest ich wystarczająco dużo i czy starczy na to czasu? Kto to powie?

Długo zwlekałem z napisaniem tej recenzji. Jak mogłabym wyrazić swoją opinię o tej książce, skoro już dawno straciłam zdolność obiektywnego spojrzenia na twórczość Johna Flanagana?

Chciałabym zacząć od bohaterów. Jeśli Flanagan jest z czegoś znany, to z wielu różnorodnych postaci. Halt, dla każdego, kto czytał książki o Szarym Łowcy, może być opisany jednym słowem: zrzędliwy. Ale za każdą postacią kryje się o wiele więcej. Są one niezwykle wielowarstwowe, zwłaszcza jak na serię książek dla dzieci, i to właśnie sprawia, że czyta się je z taką przyjemnością. Również w tej książce nie zabrakło ciekawych postaci. Szczególnie miłe jest to, że akcja tej książki rozgrywa się kilka lat przed pierwszą książką "Grey Hunter". Oznacza to, że wszyscy bohaterowie serii są teraz o dwadzieścia lat młodsi. Oczywiście, znamy ich tylko jako doświadczonych dorosłych, więc bardzo interesujące jest zobaczyć, jak te postacie tego doświadczają.

Czytanie tej lektury sprawiło mi wiele radości. Każde miejsce, które odwiedzili Łowcy, każdą osobę, którą spotkali - prawie wszystkie z nich znasz. Halt i Crowley udają się z wizytą do młodego barona Aralda i spotykają Łowcę, który uczy Willa bycia muzykiem, ale co najważniejsze, w tej części Morgarath jest nadal baronem. Księga 1 Szarego Łowcy rozpoczyna się wiele lat po wygnaniu Morgaratha, a ta książka wyjaśnia to wygnanie. To bardzo miłe, że ta legenda, która jest szczególnie ważna dla kilku pierwszych książek, została wreszcie opowiedziana we właściwy sposób!

Oczywiście, jest jeden mały mankament, który nie pozwolił mi przyznać książce pełnej liczby punktów. W pewnym momencie Crowley znajduje listę 12 nazwisk, wśród których - jak twierdzi - jest on sam. Następnie spędzają resztę książki na poszukiwaniu 12 mężczyzn z listy. Tak, dobrze przeczytaliście. Na liście jest 11 nazwisk plus nazwisko Crowleya, ale Crowley szuka 12. I znajduje 12! Może źle przeczytałem jakieś zdanie i na liście było 13 nazwisk, albo nie było na niej Crowleya, ale z tego, co wiem, tak nie jest. Szczerze mówiąc, bardzo mnie to irytowało, ale nie umniejsza to faktu, że książka jest świetna!

Zdecydowanie polecam tę historię wszystkim fanom "Zwiadowców", gdyż jest to zdecydowanie uzupełnienie serii. Tak, drodzy państwo, prequel, który coś wnosi. Ja też byłam zaskoczona! Tylko nie myślcie, że ponieważ jest to prequel, musicie go przeczytać przed pierwszą częścią serii "Greyhunter". Ta książka zawiera spoilery dotyczące czyjejś przeszłości, o której w normalnej serii dowiadujemy się dopiero w ósmej części. Ponadto książka ta jest kontynuacją opowiadania "Człowiek z Hibernii", które znajduje się w jedenastej części, więc należy ją najpierw przeczytać.

Cóż innego mogę powiedzieć o tej książce, poza tym, że była dobra? Flanagan jest, w moich oczach, absolutnym geniuszem, a ta książka po raz kolejny to udowadnia. Dlatego nie mogę się doczekać drugiej części tej prequelowej duologii!