Sztafeta

Gnatowski to typowy członek polskiego półświatka, który poza codziennymi gangsterskimi obowiązkami marzy o stworzeniu niezwykłych dzieł kinematografii. Jego znajomość kryminalnego świata jest bezprecedensowa, ponieważ dorastał w jego cieniu i to był jedyny teren, na którym czuł się sobą. Czerpiąc inspirację z klasycznych filmów gangsterskich, mógłby równie dobrze stwierdzić, że ulica to jedyne miejsce, gdzie czuje, że naprawdę żyje. Jednak jego ambicje sięgają dalej – dąży do tego, by pewnego dnia nakręcić film oparty na własnym scenariuszu. Pozostaje jednak pytanie, czy ktoś z takich korzeni może wyjść poza swoje osiedlowe przeznaczenie.

Akcja powieści koncentruje się na zmaganiach jednostki z bezsensem otaczającego świata. Bohaterowie albo biorą przyszłość w swoje ręce, próbując być twórcami własnego losu, albo ulegają sile przeciwności, które napotykają. W szarej rzeczywistości, którą opisuje Sztafeta, przemoc, przestępczość, narkotyki i korupcja są na porządku dziennym, a pojęcia takie jak moralność, miłość czy sprawiedliwość wydają się jedynie pustymi słowami. Mimo to dla tych, którzy ośmielają się marzyć, wyobraźnia staje się potężnym narzędziem walki. To właśnie odróżnia Gnatowskiego od jego przeciwników i sprzymierzeńców. W świecie pozbawionym fantazji, jego osobista mitologia, inspirowana klasyką kina taką jak Zagubiona autostrada, Ojciec chrzestny czy Mechaniczna pomarańcza, przekształca zemstę czy przemoc w formę sztuki. Ta sublimacja prowadzi do prawdziwie metafizycznego doświadczenia, czyniąc z tej opowieści osadzoną w polskich realiach niezwykłą podróż.